Cerkiew świętego Serafina – nieistniejąca obecnie cerkiew prawosławna w Sieradzu. Została wybudowana w latach 1910–1912 według projektu architekta powiatowego Pinajewa. W 1908 r., pod presją władz zaborczych, Magis­trat Sieradza „podarował” plac pod budowę świątyni usytuowany u zbiegu dzisiejszych ulic Kościuszki i Żwirki i Wigury.
Prace budowlane prowadziła warszawska firma Kartensa Mawriki. Cerkiew była budowlą w stylu bizantyjskim, na planie krzyża greckiego, nakryta kopułą. Nad wejściem znajdowała się dzwonnica z pięcioma dzwonami. Nad cerkwią górowała wieża z sześcioma oknami, zakończona płaską kopułą i 14 oknami umieszczonymi w ścianach cerkwi. Nad wejściem wybudowano niewielką dwurzędowa dzwonnicę z pięcioma dzwonami. Wokół cerkwi wzniesiono lekkie ażurowe ogrodzenie. Koszt budowy cerkwi wraz z jej wyposażenie wyniósł 24 tys. rubli. Została ona konsekrowana 21 stycznia 1912. Cerkiew mieściła 300 osób. Identyczna architektonicznie cerkiew istniała w tym samym okresie w Łęczycy.
W 1919 cerkiew została przejęta przez władze miasta, które usunęły z jej wnętrza całe wyposażenie. W 1921 budynek przekazano do użytkowania Towarzystwu Gimnastycznemu Sokół. Na przełomie lat 1927–1928 podjęto decyzję o wyburzeniu cerkwi. Materiał budowlany z niej pochodzący wykorzystano do budowy szkoły dla dzieci żydowskich i remontu sali teatralnej.

Za