W tej kamienicy mieściła się od 1924 r. firma Michała Łempickiego, który pełnił w niej funkcję przewodniczącego komisji rewizyjnej. Oddziały Spółki powstały w Katowicach, Warszawie i Wilnie. Spółka prowadziła roboty górniczo-wiertnicze oraz budowlane.
------------------------
Michał Łempicki. Urodził się 14 września 1856 r. w Przydworze koło Neumarku, a od 1862 r. mieszkał z rodzicami w Samarze, do której zesłany został jego ojciec. W latach 1874-1881 studiował w Akademii Górniczej w Petersburgu, otrzymując dyplom inżyniera górniczego. W 1890 r. przeniósł się do Zagłębia Dąbrowskiego i objął stanowisko dyrektora w kopalni „Hrabia Renard”, które piastował do 1901 r. W 1896 r. Michał Łempicki (1856-1930) założył w Sosnowcu własne przedsiębiorstwo - Biuro Wiertnicze i Robót Górniczych M. Łempicki i S-ka. W ciągu długoletniej działalności firma wielokrotnie zmieniała nazwę. Po 1905 r. jej udziałowcami zostali inżynierowie Zagłębia Dąbrowskiego, m.in. Józef Przedpelski , Antoni Olszewski, Stanisław Świętochowski, Edward Popławski. W łatach międzywojennych przedsiębiorstwo działało jako spółka akcyjna, w której Łempicki pełnił funkcję przewodniczącego komisji rewizyjnej. Oddziały spółki powstały w Katowicach, Warszawie i Wilnie. Firma prowadziła na dużą skalę prace wiertnicze w całym kraju, a także na Ukrainie, Białorusi i Litwie. Wykonywała m.in. studnie artezyjskie i odwierty pod budowy.
W latach 1903 - 1905 Łempicki pełnił funkcję dyrektora Towarzystwa Zakładów Starachowickich, a po ustąpieniu z tego stanowiska przebywał w Niemczech i Szwajcarii. Wróciwszy do Królestwa, rozwijał działalność polityczną. Z terenu guberni piotrkowskiej w 1912 r. wybrany został posłem do IV Dumy, w której należał do Koła Polskiego. Jednocześnie był członkiem władz kilkunastu organizacji naukowych, przemysłowych i społecznych.
W czasie pierwszej wojny światowej zrzekł się obywatelstwa rosyjskiego i podjął działania na rzecz odbudowy państwa polskiego przy współpracy z państwami centralnymi. W końcu 1916 r. mianowany został członkiem Tymczasowej Rady Stanu (TRS), w której objął Wydział Spraw Wewnętrznych. Od 1917 r. był członkiem Komisji Wojskowej utworzonej przez TRS.
Po odzyskaniu niepodległości otrzymał stanowisko stałego konsultanta Ministerstwa Przemysł u i Handlu. Zajmował się m.in. sprawami organizacji pracy w kopalniach i hutach na Śląsku i w Zagłębiu Dąbrowskim. Uczestniczył w pracach wielu komisji, m.in. nad przygotowaniem projektu ustawy górniczej i statutu Państwowego Instytutu Geologicznego. Od 1923 r. mieszkał w Bydgoszczy, gdzie poświęcał się m.in. działalności politycznej. Publikował liczne artykuły w „Dzienniku Bydgoskim” - organie chrześcijańskiej demokracji.
Michał Łempicki był udziałowcem w kilku przedsiębiorstwach, takich jak wspomniana wyżej spółka wiertnicza "M. Łempicki" w Sosnowcu, Zakłady Ceramiczne Korwinów kolo Częstochowy, Fabryka Maszyn Rolniczych M. Wolski w Lublinie i in. Od 1889 r. był żonaty z Józefiną z Bieczyńskich. Małżeństwo pozostało bezdzietne. Zmarł 29 grudnia 1930 r. w Bydgoszczy.