Kościół św. Jakuba i nigdy nie ukończona kamienna dzwonnica. Kościół św. Jakuba i św. Agnieszki istniał wg miejscowej tradycji już w XI wieku. Dokument historyczny z 1198 roku mówi o konsekracji kamiennej romańskiej świątyni, wzniesionej na miejscu drewnianego kościółka za fundację biskupa Jarosława Piasta. W podziemiach dzisiejszego kościoła św. Jakuba można jeszcze oglądać resztki owej romańskiej budowli. W latach 1401-30 wzniesiono na jej miejscu katedrę gotycką, istniejącą do dziś. Jest to budowla halowa o trzech nawach równej wysokości z różowej cegły i szarego kamienia. Wyrafinowany efekt przestrzenny stanowi wyjątkowe na Śląsku osiągnięcie późnego gotyku. Budowniczym katedry był Piotr z Ząbkowic, fundatorem - biskup Wacław Piast. Przy drzwiach zakrystyjnych znajduje się jego płyta nagrobna z drugiej połowy XV w. przeniesiona tu z kolegiaty otmuchowskiej. W dookolnych kaplicach znajdują się tablice i nagrobki biskupów wrocławskich, jak np. Jana Sicza, Baltazara z Promnicy, Kaspra z Łagowa i in. Renesansowe nagrobki wykazują swą zależność od wzorców wawelskich. Po pożarze w 1945r. w latach 1956-60 przykryto katedrę nowym dachem, wzmocniono fundamenty i sklepienia oraz wmontowano trzy nowe witraże prof. A. Stalony-Dobrzańskiego. Przy kościele św. Jakuba znajduje się czterokondygnacyjna dzwonnica, wzniesiona w latach 1474-1516. Mieści ona m. in. jeden z najstarszych dzwonów Śląska, tzw. Macieja z 1498r. (żródło:
).-
FM.
Dzwonnica późnogotycka usytuowana w sąsiedztwie kościoła, wznoszona stopniowo - dwie dolne kondygnacje przez budowniczego Mikołaja Hirza w 1474 r., następne dwie - w latach 1493 i 1516. Zamierzona jako budowla ponad 100-metrowa nigdy nie ukończona. Budowana z inicjatywy bpa Rudolfa von Rudesheima i fundacji bpa Jan Turzo. Odnawiana w latach 1548 i 1683, po spaleniu w 1945 r. częściowo zrekonstruowana w latach 1960-61. Wolnostojąca, wzniesiona w zachodnim narożu kościoła, ceglana z okładziną kamienną, kwadratowa, podzielona poziomymi gzymsami na 4 kondygnacje. Pokryta bogatą, późnogotycką dekoracją architektoniczną, zwłaszcza w dolnej kondygnacji, w której kamienny portal (ok. 1474) z kartuszem herbowym bpa Rüdesheima i inskrypcją erekcyjną. W nowym dzwonie wykorzystano fragment płaszcza dzwonu z 1498 r.
Obecnie w dzwonnicy znajduje się "Skarbiec św Jakuba". ostatni niemiecki proboszcz, ks. dr Wawra, wraz z dwoma współpracownikami, zamurował skarb w specjalnej skrytce pod prezbiterium kościoła św. Jakuba. Dopiero w latach pięćdziesiątych XX -wieku przekazano, przez zaufana osobę, skarb ówczesnemu proboszczowi śp. Ks. Prałatowi Józefowi Kądziołce. Druga sensacja to pojawianie się na plebanii w maju 2003 roku dwóch starszych małżeństw, które odwiedziły swoje rodzinne miasto, Nysę, pierwszy raz od wypędzenia w 1915 roku. Panowie, jako kilkunastoletni chłopcy, mieszkali razem z rodzicami w obecnym budynku plebanii i byli świadkami zamurowania w piwnicy sprzętu domowego, porcelany i naczyń liturgicznych. Po wyburzeniu muru, we wskazanym miejscu, okazało się, że skrytka jest nietknięta.