Jesteś niezalogowany
NOWE KONTO

Polski Deutsch

      Zapomniałem hasło/login


ä ß ö ü ą ę ś ć ł ń ó ż ź
Nie znaleziono żadnego obiektu
opcje zaawansowane
Wyczyść




Liceum Ogólnokształcące nr VII  im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, ul. Krucza, Wrocław
Wincenty Miros: Dla ścisłości ten budynek stanowi odrębną część i jest zlokalizowany przy ul. Jemiołowej 57.
Poradnia stomatologiczna, ul. Skargi Piotra, ks., Szczecin
atom: To jest placówka służy zdrowia i podlega chyba szpitalowi wojskowemu.
ul. Żeromskiego Stefana, Boguszów-Gorce
waldmadel: Czy ktoś wie, które numery domów są widoczne?
Budynek nr 34, ul. Żeromskiego Stefana, Boguszów-Gorce
waldmadel: Moja prababcia mieszkała w budynku nr 38. Z rodzicami i pięciorgiem rodzeństwa. Jak miło zobaczyć stare zdjęcie domu.
Folwark Lesica (dawny PGR Rędzin), ul. Wędkarzy, Wrocław
Danuta B.: W okolicy folwarku w Lesicy nie było ani jednego budynku z naczółkowym dachem. A taki dach widać w tle.

Ostatnio dodane
znaczniki do mapy

atom
atom
atom
atom
atom
atom
atom
LukaszGrzelik
atom
atom
atom
atom
atom
atom
Danuta B.
Alistair
Wolwro
Wolwro
Wolwro
Wolwro
Wolwro

Ostatnio wyszukiwane hasła


 
 
 
 
Kapliczki
Autor: maras°, Data dodania: 2020-12-07 21:17:32, Aktualizacja: 2023-05-07 22:49:32, Odsłon: 1321

Kapliczki były budowane w miejscach uznawanych za szczególnie znaczące. Lokalizacja kapliczek miała swoją genezę, głębsze uzasadnienie i osadzone w historii korzenie. Budowano je dla chwały bożej i ku ludzkiemu przykładowi, najczęściej w obrębie osad, przy szlakach komunikacyjnych, ale także przy źródłach, na łąkach, wśród pól i na miedzach. Niekiedy wieszano je na przydrożnych drzewach. Spotykało się je na mogiłach ludzi pochowanych w lesie.
Lokalizacja kapliczek na rozstajach i poza zabudowaniami była związana z wyznaczeniem granicy pomiędzy terenem zabudowanym, czyli znanym, a terenem nieznanym opanowanym przez siły pozaziemskie i siły przyrody. Stojąc na rozdrożach i rozwidleniach, kapliczki spełniały także rolę praktyczną – były drogowskazami. Były budowane jako dziękczynienie za otrzymane łaski, jako znak pokuty lub zadośćuczynienia, w celu odwrócenia klęsk żywiołowych, symbolizowały oddanie ludzi pod opiekę Boga, upamiętniały ważne wydarzenia lub miejsca związane z miejscową legendą, często były budowane w miejscach cudownych objawień, były też związane z wiarą w błąkanie się po ziemi istot nadprzyrodzonych.
Ludzie zatrzymywali się przy nich co dzień, czyniąc znak krzyża, na chwilę modlitwy i zadumy. W maju i czerwcu przy kapliczkach odbywały się okolicznościowe nabożeństwa. W miejscowościach oddalonych od kościołów przy kapliczkach odprawiano msze niedzielne i świątene.

Typy kapliczek

Kapliczki były budowane z drewna, kamienia i cegły. W zależności od użytego surowca wyróżnia się kilka typów kapliczek.
Kapliczki drewniane to najczęściej:
kapliczki kłodowe (wykonane z pnia drzewa),
słupowe (w kształcie kolumny lub słupa, na którym umieszczona jest kapliczka),
brogowe (cztery słupy z pomostem i daszkiem),
domkowe (w formie sześcianu lub prostopadłościanu z daszkiem),
szafkowe (zawieszane na ścianach domów lub drzewach),
skrzyniowe (wysokie skrzynie, od frontu otwarte),
wnękowe (w specjalnie wydrążonych drzewach).
Na kapliczkach umieszczano datę wykonania, inskrypcję, czasami imię i nazwisko fundatora. Wewnątrz znajdowały się polichromowane drewniane rzeźby, dziś oryginalne rzadko zachowane, zastępowane obrazkami lub gipsowymi figurkami Matki Bożej.
 
Drugim rodzajem kapliczek są kapliczki murowane. Wyróżnia się następujące typy kapliczek murowanych:
domkowe (małe domki, na planie prostokąta, z drzwiczkami w ścianie frontowej),
arkadowe (zakładane na rzucie kwadratu otwarte ze wszystkich stron, z arkadkami wspartymi na słupach lub kolumnach),
gloriety (zakładane na planie koła, na którego obwodzie ustawione są kolumny podtrzymujące kopułę),
aedicule (przypominające ołtarz),
latarnie (wysokie słupy lub kolumny ustawione na piedestale z umieszczoną na szczycie kapliczką z wnękami lub prześwitami), wnękowe (przypominające kapliczkę domkową, ale we wszystkich ścianach znajdują się wnęki, w których stoją figury),
wieżowe (w formie graniastosłupa, o dwóch lub trzech kondygnacjach, na ostatniej znajdują się nisze na figury),
słupowe (niski słup z wnęką w ściance frontowej).
fasadowa to kapliczka na rzucie prostokąta, którego długość jest wielokrotnością szerokości, czyli szerokość kapliczki jest wielokrotnością głębokości. Kapliczka taka stwarza wrażenie pionowo osadzonej płyty,
wnękowa to kapliczka, w której święty znajduje się we wnęce w murowanym masywnym słupie, w ścianie budynku, czy też, w najprymitywniejszej i najstarszej formie, w wydrążonym pniu drzewa. Rzeźba jest zatem z trzech stron zakryta, zaś otwór bywa osłonięty kratką lub szybą.
 
Kapliczki murowane są kryte daszkami dwuspadowymi, czterospadowymi lub brogowymi, zwieńczone żelaznymi, ażurowymi krzyżami. W niszach umieszcza się drewniane figury świętych. W kapliczkach typu domkowego znajdują się często obrazy z wizerunkami świętych.

Za  http://teatrnn.pl/leksykon/artykuly/etnografia-lubelszczyzny-kapliczki-w-krajobrazie-kulturowym/


/ /