Rozmowy na temat powstania Szpitala Joanitów w Sulechowie rozpoczęto w roku 1858. Szpital budowano w latach 1871-1872, gdy burmistrzem był Fenner. Budową kierował miejscowy budowniczy Kraütner. Koszt budowy (w tym zakup gruntów) wyniósł 9068 talarów, 7 groszy i 8 fenigów. Szybko okazało się, że stan techniczny budynku nie jest najlepszy a pokrywanie kosztów działalności szpitala ze środków miejskich spowodowało niską jakość opieki medycznej. Po reorganizacji polegającej na zaangażowaniu w kierowanie szpitalem zakonu joannitów, w dniu 24 listopada 1880 placówkę otwarto ponownie. W kolejnych latach budynek rozbudowywano i ulepszano. W roku 1910 przy szpitalu założono park, w którym powstała hala do leżakowania. Gdy po I wojnie światowej zakon joannitów wycofał się z finansowania działalności szpitala, nazywano go "Szpitalem miejskim". W roku 1920 ze środków miejskich (kosztem 85 tys. marek) sfinansowano pierwszą dużą rozbudowę szpitala (powstało trzypiętrowe skrzydło z salą operacyjną, salą dzienną i pomieszczeniem mieszkalnym dla sióstr). Drugą przebudowę przeprowadzono w latach 1922-23 (powstał oddział zakaźny). W latach 1925-1926 szpital rozbudowano w kierunku wschodnim. Szpital dysponował wówczas 64 łóżkami. W roku 1928 rozpoczęto budowę balkonu do leżakowania na oddziale zakaźnym oraz budowę krytego przejścia między szpitalem a halą z leżankami. W dniu 6 listopada 2020 r. decyzją Wojewody Lubuskiego szpital stał się tzw. placówką jednoimienną (zapobieganie i zwalczanie Covid-19). Za: Biuletyn Informacyjny Miasta i Gminy Sulechów.
/Petroniusz/