Dom został wybudowany w 1928 ze składek członków ZASP i darowizn miłośników teatru, z myślą o samotnych emerytowanych artystach. Wzniesiony z inicjatywy aktora Antoniego Bednarczyka na parceli ufundowanej przez Wacława Prekera. Do II wojny światowej schronisko dla aktorów w trudnej sytuacji życiowej.
Po wojnie utrzymywany dzięki dotacjom Ministerstwa Kultury i Sztuki oraz dzięki akcjom charytatywnym organizowanym przez aktorów, nadal jest miejscem pobytu i zamieszkania dla wielu artystów. W latach 80. XX wieku powiększony o nowy budynek, jest zamieszkany przez 40 osób, gdzie każdy z mieszkańców ma własny pokój i zapewnioną opiekę. Znajdują się tu też mieszkania dla małżeństw, z łazienkami i aneksami kuchennymi.
Za portalem Wikipedia