MENU
Warszawa. Resursa Obywatelska. Fot. A. Kaczkowski.

Dodał: maras° - Data: 2020-11-21 00:04:51 - Odsłon: 271
Lata 1950-1955


Resursa Obywatelska w Warszawie – budynek przy ulicy Krakowskie Przedmieście 64 w Warszawie, zaprojektowany przez Edwarda Cichockiego i wybudowany przez Leona Karasińskiego w latach 1860–1861. Siedziba Warszawskiej Resursy Kupieckiej w latach 1861–1939. Po II wojnie światowej siedziba Towarzystwa Łączności z Polonią Zagraniczną „Polonia”. W XVI i XVII wieku posesja była własnością Aleksandra Lubomirskiego. Między 1740 i 1743? rokiem – gdy posesja była własnością Antoniny Zamoyskiej – postawiono tu pierwsze zabudowania frontowe, przekazane w użytkowanie bernardynom. Autorstwo projektu zbudowanego tu wtedy pałacu przypisywane jest Józefowi Fontanie. Od 1754 roku pałac przeszedł na własność biskupa Andrzeja Stanisława Załuskiego. Po kolejnych, wielokrotnych zmianach właścicieli i braku modernizacji, budynek utracił cechy reprezentacyjne i stał się kamienicą czynszową. W 2. połowie XVIII wieku pałac należał do Ludwiki z Poniatowskich Zamoyskiej. W latach 1801–1805 był wynajmowany emigracyjnemu królowi Francji Ludwikowi XVIII. W 1860 roku nieruchomość przeszła na własność Towarzystwa Nowej Resursy (czyli istniejącego od 1820 roku stowarzyszenia kupców i małych przedsiębiorców), które wyburzyło stary pałac i rozpisało konkurs na projekt nowego budynku. W latach 1860–1861 zrealizowano budynek na podstawie syntezy zwycięskiego projektu Edwarda Cichockiego (głównie fasada) i projektu Leona Karasińskiego (głównie wnętrza), który zajął II miejsce. Na parterze mieściły się sklepy, pozostała część budynku była przeznaczona na cele reprezentacyjne – odbywały się tu bale, koncerty, zjazdy, wystawy i uroczystości resursy. Nowo zbudowany gmach należał do najwcześniejszych w stolicy budynków reprezentujących styl eklektyczny, łącząc cechy neorenesansu, neobaroku i neoklasycyzmu. W 1925 roku budynek odwiedziła Maria Skłodowska-Curie, gdzie spotkała się z profesorami fizyki i chemii na herbatce. Gmach został spalony w 1939 roku. Został odbudowany w latach 1948–1950 według projektu i pod kierunkiem Michała Ptic-Borkowskiego z przeznaczeniem na dom wczasowy. Obecnie w budynku tym mieści się siedziba Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”, Press Clubu Polska oraz Polskiej Izby Turystyki. Od początku XXI wieku prowadzony jest remont budynku, dzięki czemu odzyskuje dawny blask.
Źródło opisu: Wikipedia
/Petroniusz/

  • /foto/7482/7482213m.jpg
    1890 - 1899
  • /foto/8226/8226351m.jpg
    1935
  • /foto/9634/9634938m.jpg
    1950
  • /foto/9826/9826515m.jpg
    1955
  • /foto/7790/7790194m.jpg
    1982
  • /foto/7141/7141382m.jpg
    2009
  • /foto/7493/7493039m.jpg
    2018
  • /foto/7493/7493040m.jpg
    2018
  • /foto/9612/9612910m.jpg
    2021

Aukcje internetowe

Poprzednie: Wnętrze cerkwi Strona Główna Następne: Pałac Rembielińskiego