Czas powstania: 1723-1737 r., 1789 r., 1818 r.. 1901 r.
styl: barok, neobarok
Przeznaczenie pierwotne: ratusz
Użytkowanie obecne: zgodnie z przeznaczeniem pierwotnym
Historia budynku: wzniesiony w latach 1723-31 w miejscu spalonej gorzelni. Prace prowadził mistrz murarski Kohler ze Świdnicy. W roku 1737 ukończono budowę wieży. Barokowy ratusz był budynkiem założonym na planie prostokąta, dwukondygnacyjnym, przykrytym łamanym dachem. Przed elewacją zach. wznosiła się wieża z barokowym hełmem z przeźroczem. Wieża uległa uszkodzeniu w 1763 r. i została odbudowana w 1789 r. według proj. Herselta przez cieślę Riedela z Kamiennej Góry i miejskiego budowniczego Gottloba Metznera. W tym samym roku osadzono na wieży tarczę zegarową. W roku 1818 wieża ponownie uszkodzona i remontowana.
W latach 1828-29 nastąpiły zmiany w dyspozycji i funkcji wnętrz. W roku 1885 zainstalowano nowy zegar. W ikonografii od ok. 1740 r. po płn. stronie ratusza występuje dwukondygnacyjny budynek o niewiadomym przeznaczeniu, kryty łamanym dachem, z dużą bramą w elewacji zach. Nie zachowały się po nim żadne fragmenty. W roku 1901 rozpoczęto na jego miejscu rozbudowę (część płn. w kształcie litery Ł) i nadbudowę o 1 kond. z ujednoliceniem elewacji i wnętrz. W latach 1930-33 remont i przebudowa niektórych wnętrz. W 1973 r. remont dachu, przebudowa restauracji i sąsiednich pomieszczeń.
Ratusz zlokalizowany jest we wsch. pierzei pl. Odrodzenia, zajmuje część bloku między ul. Fornalskiej, a Rynkiem, zamyka perspektywę placu i sąsiednich ulic. Front od zach. Znajduje się w rejestrze zabytków pod nr A/3582/641/Wł z dnia 15.06.1976 r.