O dawnych zabudowaniach klasztoru augustianów wiemy niewiele. Budynek klasztorny, którego fragmenty przetrwały do dnia dzisiejszego, to pozostałość klasztoru, którego budowę rozpoczęli cystersi prawdopodobnie około roku 1250. Posiada on typowy średniowieczny schemat kształt czworoboku z wirydarzem i otaczającymi go krużgankami. W kompleksie klasztornym znalazł się również młyn wodny, warzelnia piwa, warsztaty tkackie i szewskie. Zniszczony podczas wojen husyckich został w pełni odbudowany dopiero pod koniec XV wieku. W 1524 roku został ponownie zniszczony przez pożar, a kolejna odbudowa trwała do 1570 roku.
Pod koniec XVII wieku otrzymał barokowe elewacje oraz reprezentacyjny budynek opacki. Nieodwracalne zniszczenia spowodował pożar w 1817 roku. Z całości zabudowań klasztornych przetrwały jedynie: budynek opacki, skrzydło zachodnie oraz północne, a także budynki gospodarcze z bramą wjazdową i most ozdobiony figurami świętego Jana Nepomucena i Floriana , dłuta Antoniego Jörga.
Obecnie klasztor jest adaptowany na nowe cele. W budynku opackim znalazł swoją siedzibę oddział Wrocławskiego Archiwum Państwowego, a w maju 2002 roku otwarto w budynku dawnego konwentu zakonnego muzeum regionalne.
Wyczerpujące informacje o obiekcie: .