Autorem projektu był C. G. Langhans a prace prowadzone były pod nadzorem Pohlmana i Leysera. Wtedy to zbudowano dwa bliźniacze gmachy /wzdłuż Ks. Witolda/ pokryte wysokim czterospadowym dachem, miały długość 136 m i kubaturę po około 35 tys m3. Oba budynki otrzymały pełen wystrój architektoniczny w przeciwieństwie do innych budynków pozbawionych dekoracji. W latach 80 tyvh XIX wieku, w elewacji szczytowej jednego z dwóch budynków koszarowych od strony drogi z miasta i ówczesnego placu Przy koszarach (Ks. Witolda róg Jagiełły) połączono okna I i II pietra powiekszając je do potrzeb kasyna oficerskiego i ozdobiono pseudobarokowymi obramieniami i detalami. trzy nieco krótsze imniejsze gmachy koszarowe (o łącznej kubaturze 55 tys. m3) otaczały trójkątny plac musztry. W skłąd koszar wchodziły także dziś nieznane obiekty na tyłach bastionu, na brzegu Odry. W jednym z nich mieścił się lazaret. Cały kompleks z założenia składający się z pięciu 4-kondygnacyjnych budynków był jednym największych w tym okresie w Prusach. Posiadał także stajnie, wozownie a później garaże. Lazaret wchodzący w skład kompleksu był wentylowany i ogrzewany co wtedy stanowiło nowum w tego typu budowlach i czyniło go najlepszym w Prusach. Całość przedsięwzięcia kosztowała 251321 talarów.
bonczek/hydroforgroup/2006 - "Wrocław na wyspach" Edmund małachowicz. w: Od 1939 Komendantura Wehrmachtu.