MENU
W tle zdjęcia, wejście nieistniejącego Dworca Głównego,istniejącego do 1944.

Dodał: Antoni Kuczek° - Data: 2020-11-02 16:51:51 - Odsłon: 668
Lata 1940-1944


Dworzec Główny – dworzec kolejowy w przedwojennej Warszawie, wówczas główna pasażerska stacja kolejowa aglomeracji warszawskiej. Monumentalny gmach był jednym z najnowocześniejszych i największych dworców w Europie. Położony był wzdłuż Alej Jerozolimskich, pomiędzy ulicami Marszałkowską i Emilii Plater. Perony stacji znajdowały się pod ziemią i docelowo miały obsługiwać 12 torów, w tym wszystkie cztery tory linii średnicowej. Nad podziemnymi peronami wybudowano ogromnych rozmiarów gmach z trzema halami: kasową, dla pasażerów przyjeżdżających i dla odjeżdżających. Budynek pomyślano jako budowlę reprezentacyjną, wizytówkę Warszawy i Polski. Elewację zaprojektowano w stylu minimalistycznym z elementami art déco, natomiast wnętrza były bogato zdobione freskami, witrażami, rzeźbami i obrazami. Koncepcja wspólnej stacji dla wszystkich linii kolejowych przebiegających przez aglomerację warszawską powstała w drugiej połowie XIX wieku. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości Sejm zdecydował o przyznaniu funduszy na przebudowę warszawskiego węzła kolejowego i zastąpienie zbyt małego Dworca Wiedeńskiego nową budowlą, jednak mimo rozpisania konkursu na projekt architektoniczny i rozpoczęcia pracy przy budowie linii średnicowej budowa Dworca Głównego nie została rozpoczęta. Wybudowano jedynie prowizoryczny dworzec drewniany o tej samej nazwie. Ostatecznie w 1932 ruszyła budowa dworca zaprojektowanego przez Czesława Przybylskiego i Andrzeja Pszenickiego. W 1938 część budynku oddano do użytku jako główną stację położoną na linii średnicowej. W czerwcu 1939 w wyniku zaprószenia ognia przez ekipy budowlane nieukończony jeszcze dworzec został poważnie uszkodzony, a jego część spłonęła. Kilka miesięcy później budynek doznał kolejnych zniszczeń w czasie lotniczego bombardowania Warszawy przez Luftwaffe. Prowizorycznie odbudowany przez niemieckie władze okupacyjne działał do wybuchu powstania warszawskiego. W styczniu 1945 gmach został wysadzony przez wojska niemieckie, a po wojnie jego pozostałości rozebrano. Obecnie w tym miejscu znajduje się podziemny przystanek Warszawa Śródmieście, a funkcję głównego dworca Warszawy pełni wybudowany kilkaset metrów na zachód Centralny.
Źródło opisu i więcej informacji: Wikipedia
/Petroniusz/

  • /foto/9728/9728781m.jpg
    1932
  • /foto/8298/8298936m.jpg
    1936
  • /foto/10178/10178425m.jpg
    1937
  • /foto/7134/7134246m.jpg
    1938 - 1940
  • /foto/10704/10704318m.jpg
    1939
  • /foto/10704/10704261m.jpg
    1939
  • /foto/10704/10704274m.jpg
    1939
  • /foto/7505/7505146m.jpg
    1939
  • /foto/7505/7505177m.jpg
    1939
  • /foto/8954/8954827m.jpg
    1939 - 1943
  • /foto/7134/7134374m.jpg
    1940
  • /foto/10277/10277522m.jpg
    1940
  • /foto/10169/10169500m.jpg
    1940 - 1944
  • /foto/7255/7255124m.jpg
    1941
  • /foto/7547/7547750m.jpg
    1941 - 1943
  • /foto/8996/8996319m.jpg
    1944 - 1945
  • /foto/8789/8789652m.jpg
    1945
  • /foto/9859/9859167m.jpg
    1945 - 1946

Aukcje internetowe

Poprzednie: Dom nr 2 Strona Główna Następne: Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina


MacGyver_74 | 2021-08-04 18:59:34
Przeniosłem do obiektu dawnego dworca.
Antoni Kuczek | 2021-08-05 08:26:32
Dziękuję.