W 1930 decyzją Rady Miasta na terenie placu Zgody powstał dworzec obsługujący linie autobusowe łączące Kraków z miejscowościami podkarpackimi. W latach 1930–1931 wzniesiono budynek dworca projektu Adolfa Siódmiaka. Połączeniami zawiadywał Polski Związek Turystyczny. Dworzec na placu Zgody był drugim dworcem autobusowym Krakowa, obok tego który istniał na placu św. Ducha. Razem obsługiwały około miliona pasażerów roczni. Ruch autobusowy ustał w 1939 w związku z zarekwirowaniem taboru przez wojsko. ...
W 1930 decyzją Rady Miasta na terenie placu Zgody powstał dworzec obsługujący linie autobusowe łączące Kraków z miejscowościami podkarpackimi. W latach 1930–1931 wzniesiono budynek dworca projektu Adolfa Siódmiaka. Połączeniami zawiadywał Polski Związek Turystyczny. Dworzec na placu Zgody był drugim dworcem autobusowym Krakowa, obok tego który istniał na placu św. Ducha. Razem obsługiwały około miliona pasażerów roczni. Ruch autobusowy ustał w 1939 w związku z zarekwirowaniem taboru przez wojsko.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
W tym miejscu istniała również pętla tramwajowa linii numer 3 łączącej Podgórze z Piaskami Wielkimi. W budynku dworca autobusowego mieścił się posterunek granatowej policji. Obok niego znajdował się mur getta, ze zwieńczeniem przypominającym macewy. W murze zlokalizowane było przejście dla pieszych, a także nieco dalej brama wjazdowa na ulicę Lwowską (brama IV). Od strony zjazdu z mostu znajdowała się tablica z napisem po niemiecku i polsku – Żydowska Dzielnica Mieszkaniowa. Pojazdy przejeżdżają bez zatrzymywania się. Wstęp, opuszczanie żydowskiej dzielnicy mieszkaniowej dla ludności żydowskiej, nieżydowskiej, dozwolony jedynie za przepustkami. Przez środek placu biegła ulica będąca przedłużeniem ulicy Targowej do bramy getta, dzieląc plac na dwa trójkąty. Obecnie przebieg tej ulicy jest wyszczególniony przez odpowiednie ułożenie kostki brukowej. W 2005 plac został przebudowany, m.in. rozebrano i odbudowano od podstaw budynek dworca |
|||||||||||||||||||||||||
|
||