Grodzisko znajdujące się w obrębie Równiny Świdnickiej, w odległości ok. 400 m na zachód od wsi Maniów, zachowało się w formie czworokątnego nasypu o boku 40 m, otoczonego fosą szerokości 15-20 m. Po zewnętrznej stronie fosy jest widoczny wał na planie prostokąta z zaokrąglonymi narożami. W jego pobliżu - w odległości ok. 10 m po stronie wschodniej i 30 m po stronie południowej - zachowały się fragmenty drugiego wału. Nie można wykluczyć, że między wałami znajdowała się druga fosa. Na podstawie badań archeologicznych grodzisko jest datowane na XIII, XIV-XV wiek. Można przypuszczać, że założenie obronne w Maniowie było siedzibą rycerzy, właścicieli tutejszych dóbr. Przed 1945 r. na stanowisku prowadzono badania powierzchniowe. W 1923 r. wykonano przekop przez wał (Fritz Geschwendt). W 1992 r. stanowisko zinwentaryzowano w ramach akcji Archeologiczne Zdjęcie Polski. Grodzisko wymaga badań archeologiczno-architektonicznych. W trakcie badań odkryto fragmenty naczyń ceramicznych. Zabytek dostępny. Obiekt oznaczono kamienną tablicą informacyjną.
Źródło opisu: , Donata Trenkler, OT NID we Wrocławiu, 09.09.2014, udostępnione na licencji CC- BY-NC-ND 3.0.
Dodał Piotr Frąszczak (Petroniusz)