Z dokumentów wynika, iż w 1569 roku był tu kościół filialny dla parafii roztockiej. Drewnianą budowlę zastąpiono w 1589 roku murowaną z kamieia pw. św. Piotra i Pawła. W 1631 roku wybudowano praktycznie nowy, także kamienny, przebudowany następnie w 1711 roku i w XIX wieku (nawa). Jest to budowla salowa o dwóch rzędach okien (dolne owalne) z krótkim prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Nawa klasycystyczna o płaskim stropie ze współczesnymi polichromiami (również na ścianach). Posiada ona balkony o ładnym parapecie z balustradą, łączące się z chórem organowym i podpierane kolumnami o korynckich głowicach. Wieża o namiotowym dachu ma pochodzić z 1598 roku. Posiada ona odrzwia ujęte gotycko-renesansowe odrzwia fundacji Daniela von Tschirnhausa.
Dość bogate jest wyposażenie, głównie z XVIII i początku XIX wieku. Wyróżnia się w nim mocno rzeźbiona barokowa ambona przy prawym podłuczu. Późnobarokowy ołtarz główny typu architektonicznego zawiera obraz patronów. Z lewej (też w prezbiterium) ołtarz MB z jej figurą i Dzieciątkiem, z prawej - św. Józefa. Piaskowcowa chrzcielnica pochodzi z początku XVII wieku i posiada barokową pokrywę, a na podstawie - chronogram. Kilkanaście obrazów (w tym Droga Krzyżowa) powstało w drugiej połowie XVIII wieku. W niszy północnej ściany od zewnątrz znajduje się barokowa kamienna Immaculata z 1711 roku, a przed kościołem (otoczonym murem z samborzem) między kasztanowcami - piaskowcowe Ukrzyżowanie z drugiej połowy XVIII wieku. wg.