dariuszfaranciszek°: Obecnie nieużytkowana, murowana koniec XV w., restaurowana 1696 r. Wieża ta nosi jeszcze ślady dawnego wyposażenia. Pierwotne wejście do tej trzykondygnacyjnej budowli znajdowało się na samej górze, na zachodniej elewacji zamurowane, a obecne wejście jest wyraźnie przebite w ścianie w czasach poźniejszych. Interesujące są tu wąskie, szczelinowe otwory okienne, które po części są monolityczne. Przez szpary tych otworów zaznaczony jest obronny charakter tej budowli. W górnym piętrze, w ścianie wokól wieży, zamontowane są piaskowcowe wsporniki, które pierwotnie podtrzymywały drewniany ganek obronny. Do lutego 1945 r. wieża była przeznaczona na spichlerz i suszarnię. Jeszcze w początkach obecnego wieku górne piętro budynku służyło celom mieszkalnym. Obecnie wieża znajduje sie w posiadaniu zakładu rolnego i służy celom magazynowym. Wg.

---
Wieża wzniesiona prawdopodobnie przez patrycjusza lwóweckiego Hansa Reussnera, zamieszkującego w 2 ćw. XVI w. dolny majątek we wsi. (Niedergut), odnotowany w 1539 r. jako własność Reussnerów, a w 1550 r. jako posiadłość dziedziczna. Obiekt kilkakrotne przebudowywany: jeszcze w XVI w. wstawiono 2 nowe okna. Najpóźniej na przełomie XVIII/XIX w. rozebrano górną część budowli, wieńcząc ją dachem mansardowym. W nieustalonym momencie poszerzono wejście parteru, zlikwidowano podziały wnętrz i dostawiono od wschodu niewielki aneks (niezachowany). Do roku 1945 otoczona zabudowaniami folwarcznymi wieża znajdowała się w obrębie niewielkiego majątku, następnie należała do miejscowego PGR. Po 1989 r. w rękach Agencji Własności Rolnej, nieużytkowana i zabezpieczona prowizorycznie.

Budowla położona w południowej części wsi. Oparta na planie prostokąta o bokach ok. 8 x 9 m. Wzniesiona z piaskowcowych ciosów. Trój-, a pierwotnie najprawdopodobniej czterokondygnacyjna, z ostatnią kondygnacją lub hurdycjowym gankiem obronnym drewnianej konstrukcji, wysuniętym na kamiennych wspornikach poza obrys budynku. Wtórnie zwieńczona dachem mansardowym. W elewacji północno-wschodniej dwa wejścia: w strefie parteru oraz drugiego piętra (dostępne z poziomu podestu, którego reliktami są gniazda belek w murze). Otwory okienne dwojakiego rodzaju: wąskie, szczelinowe o sfazowanych krawędziach oraz większe, zbliżone kształtem do kwadratu, w fasciowych obramieniach kamiennych. Jeden z portali zamknięty łukiem dwuramiennym. W górnej części wszystkich czterech elewacji kamienne wsporniki/konsole. Wnętrza obecnie bez podziałów, pierwotnie dzielone drewnianymi przepierzeniami, których ślady widoczne na stropie i murach. Zachowane stropy belkowe.

Obiekt jest dostępny wyłącznie z zewnątrz. Opis wg stanu na kwiecień 2015 r.

moose za Piotr Roczek