Rezerwat przyrody Żubrowisko – faunistyczny rezerwat przyrody położony w województwie śląskim, w Puszczy Pszczyńskiej, nieopodal wsi Jankowice. Znajduje się na terenie gminy Pszczyna w powiecie pszczyńskim, niewielki fragment leży także w gminie Bojszowy (powiat bieruńsko-lędziński). Utworzony zarządzeniem Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z 31 października 1996. Obejmuje obszar 744,77 hektarów (akt powołujący podawał 742,56 ha). Przedmiotem ochrony jest tutejsza populacja ...
Rezerwat przyrody Żubrowisko – faunistyczny rezerwat przyrody położony w województwie śląskim, w Puszczy Pszczyńskiej, nieopodal wsi Jankowice. Znajduje się na terenie gminy Pszczyna w powiecie pszczyńskim, niewielki fragment leży także w gminie Bojszowy (powiat bieruńsko-lędziński). Utworzony zarządzeniem Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z 31 października 1996. Obejmuje obszar 744,77 hektarów (akt powołujący podawał 742,56 ha). Przedmiotem ochrony jest tutejsza populacja żubrów, licząca około 30 osobników. Jest jedynym rezerwatem faunistycznym w województwie śląskim; jest także największym rezerwatem województwa.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Obszar rezerwatu stanowi teren zamknięty, otoczony ogrodzeniem. Na skraju rezerwatu urządzono dostępny dla turystów i naukowców Ośrodek Edukacji Ekologicznej „Pszczyńskie Żubry”. Rezerwat położony jest na terenie Nadleśnictwa Kobiór. Nadzór sprawuje Regionalny Konserwator Przyrody w Katowicach. Rezerwat nie posiada planu ochrony, obowiązują w nim jednak krótkookresowe zadania ochronne, na mocy których obszar rezerwatu podlega ochronie czynnej. Żubry zaczęto hodować w rejonie Pszczyny w czasach, w których jeszcze nie zdawano sobie w pełni sprawy z zagrożenia tego gatunku. Początek tutejszej hodowli w 1865 r. był zresztą ciekawy. Wówczas to książę pszczyński Jan Henryk XI Hochberg otrzymał od cara Aleksandra II cztery żubry, w zamian za dwadzieścia jeleni z lasów pszczyńskich. Żubry trzymano w stanie półwolnym początkowo w okolicy Murcek, a później w Jankowicach. Od tego czasu mnożąca się populacja, zasilana przez nowe, importowane osobniki, rozrosła się do kilkudziesięciu sztuk na przełomie XIX i XX w. Czasy I wojny światowej, gdy w tutejszych lasach maruderzy poszukiwali pożywienia, znacznie przerzedziły stado. W latach międzywojennych odrodzono populację, która szczęśliwie przetrwała II wojnę. Katastrofą stał się dla pszczyńskich Żubrów rok 1953, gdy na skutek pryszczycy całe stado wymarło. W latach późniejszych podjęto wysiłek jego odtworzenia i w dzisiejszych czasach znajduje się tu ponad trzydzieści osobników. Za |
|||||||||||||||||||||||||