Duża wieś łańcuchowa w gminie Walim granicząca z Wałbrzychem i wchodząca w skład jego zespołu miejskiego. Dziećmorowice położone na wschód od Wałbrzycha w północnej części gminy nad Złotym Potokiem na wysokości 400-450 m npm. Na wchód od wsi rożciąga się Złoty Las i ośrodek rekreacyjny Wałbrzycha i Świdnicy, zaś na wschodzie wieś graniczy z Rusinową, dzielnicą Wałbrzycha. Dziećmorowice włączone są w zasadnie w organizm miejski Wałbrzycha i korzystają ze wszystkich jego usług z komunikacją miejską włącznie (linia 33 wiąże wieś z Wałbrzychem i Szczawnem). Ponadto komunikację zapewnia PKS. Najbliższe stacje kolejowe w Wałbrzychu i Zagórzu. Wieś leży przy lokalnej drodze z Wałbrzycha do Lubachowa.
Dziećmorowice są starą wsią należącą niegdyś do dominium zagórskiego. W 1918 roku wybuchło tu powstanie chłopskie. Wieś miała niegdyś charakter górniczy. Od połowy XVI do XIX wieku istniała tu kopalnia, w której z przerwami eksploatowano rudy srebra i miedzi. Również obecnie ok. 75 proc. mieszkańców wsi pracuje w gospodarce uspołecznionej, przy czym ok. 30 proc w górnictwie wałbrzyskim. Dziećmorowice, podobnie zresztą jak cała gmina Walim, mają również funkcje rolnicze.
We wsi zachowało się kilka zabytków. Kościół parafialny św. Jana Apostoła wzmiankowany jest już w 1372 roku. W obecnej swej postaci wzniesiony został w stylu neoklasycznym w 1829 roku. W kamiennym, jednonawowym budynku zachowała się chrzcielnica z XVI wieku, renesansowa ambona i barokowy ołtarz główny.
|