MENU
Blacha złota pokrywająca tło Cudownego Obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej

Dodał: sawa° - Data: 2020-06-09 09:06:13 - Odsłon: 419
Lata 1853-1855

Obraz, pomimo prowadzonych od wielu lat badań naukowych oraz prowadzonych konserwacji, kryje w sobie wiele nierozstrzygniętych do dzisiaj tajemnic. Według znanej XV wiecznej legendy miał go namalować św. Łukasz Ewangelista na deskach stołu w domu Maryi w Jerozolimie. Następnie cesarz Konstantyn Wielki przeniósł obraz do Konstantynopola i umieścił w świątyni, gdzie zasłynął łaskami. Zobaczywszy wizerunek, książę ruski Lew Halicki uprosił cesarza, aby mu go darował. Po jego zgodzie, książę Lew podarowany obraz przeniósł do swych posiadłości i go przyozdobił, po czym w czasie wojny prowadzonej na Rusi przez Ludwika Węgierskiego obraz został ukryty na zamku w Bełzie. Następnie po zdobyciu tego zamku przez Ludwika, namiestnikiem zdobytych ziem mianował on księcia opolskiego Władysława. Znaleziony obraz otoczył szczególną opieką, bo podczas późniejszego oblężenia zamku bełskiego przez Litwinów i Tatarów modlitwa przy nim i orędownictwo u Maryi przyniosły mu zwycięstwo nad najeźdźcami. Wkrótce chcąc przewieźć wizerunek do Opola, napotkał na przeszkodę, bo konie zaprzężone do wozu z obrazem nie chciały ruszyć. Wówczas ślubował, że obraz nie trafi do Opola, lecz do fundowanego przez niego klasztoru. Jak się później okazało, do sprowadzonych do Częstochowy z Węgier paulinów.

  • /foto/8753/8753031m.jpg
    1853 - 1855
  • /foto/8379/8379603m.jpg
    1866
  • /foto/8379/8379686m.jpg
    1870
  • /foto/8379/8379651m.jpg
    1880
  • /foto/8385/8385695m.jpg
    1908
  • /foto/8067/8067024m.jpg
    1932
  • /foto/8067/8067025m.jpg
    1932
  • /foto/8067/8067029m.jpg
    1932
  • /foto/8067/8067030m.jpg
    1932
  • /foto/8379/8379596m.jpg
    1935
  • /foto/8426/8426451m.jpg
    1948

Wzory sztuki średniowiecznej i z epoki odrodzenia po koniec wieku XVII w dawnej Polsce Alexandra Przeździeckiego i Edwarda Rastawieckiego. Serya Pierwsza , Zakład Chromolitograficzny M. Fajansa - Drukarnia Józefa Unger. 1853 -1855 , Warszawa, Paryż 1853 -1855

Poprzednie: Dom nr 3 Strona Główna Następne: Wnętrze budynku administracyjnego


sawa | 2020-06-09 09:12:08
"(...) Powiedzieliśmy wyżej, że bogata sukienka owleka zawsze obie, tak Matki Bożej jak i Dzieciątka Jezus postacie; głowy pokryte są ciężkiemi korony; nadto część nawet górna obrazu, tło jego do koła głów stanowiąca, założona jest zupełnie blachami srebrnemi pozłacanemi, na których dostrzegać się daje misternie wykonana rzeźba. Piękność a szczególność takowej, spowodowała do przerysowania jej osobno w większym rozmiarze, jak się to na dołączonej tablicy przedstawia. Rycenie rzeczone, rozdzielone na cztery pola i jeden odcinek, składa się też z czterech odrębnych obrazów większych i jednego małego. U góry po stronie lewej wyobrażone jest Policzkowanie Chrystusa Pana, obok po stronie prawej Zwiastowanie Najświętszej Panny; u spodu ze strony lewej Narodzenie Jezusa, z prawej Biczowanie. W odcinku jest całkowita postać Ś. Barbary. Rzeźby powyższe zwracają na siebie uwagę nietylko gładkością wykonania, lecz równie osobliwością szczegółów. Tak na dwóch obrazach naprzeciwległych Matki Boskiej, widzimy obok przedmiotów głównych, jako dodatkowe przyozdobienia, rozsiane zwierzęta w ruchu: orły, chart, zające. Na dwóch obrazach innych z męki Chrystusa Pana, zaciekawiają więcej jeszcze ubiory licznych przedstawionych tam osób ubocznych, są to bowiem wszystko stroje z początków wieku X V . Te to właśnie ubiory, jak niemniej cały układ rysunku, dowodzą niezaprzeczenie, że same owe blachy są zabytkiem pierwszej piętnastego stulecia połowy, że wtedy ku większej ozdobie i ubogaceniu obrazu dołożone zostały. Owóź z kolei jakie przechodził Częstochowski obraz cudowny, a które poprzednio wyłożyliśmy, wnosić najwłaściwiej wypada, że kiedy w Krakowie król Władysław Jagiełło (około r. 1431) odnawiać kazał z całą troskliwością, poszkodowany obraz, i kiedy go bogato w klejnoty przybierał; przydał mu takoż jako ozdobę nową, owe srebne pozłociste pięknie rycone blachy, które dotąd nienaruszenie przy nim dotrwały, jawnym zarazem zostając dowodem niepośledniej pod owe już czasy sztuki krajowej. (...) " ((Źródło "Wzory sztuki średniowiecznej i z epoki odrodzenia po koniec wieku XVII w dawnej Polsce"    Wydane przez Alexandra Przeździeckiego i Edwarda Rastawieckiego. Serya Pierwsza. W Warszawie i w Paryżu, Zakład Chromolitograficzny M. Fajansa - Drukarnia Józefa Unger. 1853 -1855)