Grzyb skalny w Zegartowicach (zwany „wylizanym kamieniem”), zbudowany z ławicy piaskowca ciężkowickiego, znajduje się na pagórku o wysokości 322 m n.p.m. na granicy lasu i pól uprawnych. Ma wysokość 4,10 m, szerokość podstawy wynosi 1,70 m, a szerokość czapy 4 m. Ponieważ nagle wyłania się zza zakrętu drogi, bywał przyczyną płoszenia się koni ciągnących wóz, szczególnie wieczorem i z tego też powodu dawniej miejscowa ludność chciała go obalić. Jest to jedna z najbardziej oryginalnych form tego typu na całym Pogórzu Karpackim, w 1963 uznana za pomnik przyrody nieożywionej.