Centrum zespołu stanowi klasycystyczny pałac zbudowany po poł. XVIII w., powiększony ok. 1853 r. usytuowany na terenie rozległego parku krajobrazowego. W l. 1853-1864 pobudowano w pobliżu pałacu imponujący zespół reprezentacyjnych budynków gospodarczych o neogotyckich formach oraz w tzw. stylu normandzkim. Z tego okresu pochodzi również neogotycka kaplica - mauzoleum grobowe rodziny Taczanowskich. Pałac zbudowany w stylu klasycyzmu berlińskiego fasadą zwrócony jest ku zachodowi. Murowany, piętrowy, ...
Centrum zespołu stanowi klasycystyczny pałac zbudowany po poł. XVIII w., powiększony ok. 1853 r. usytuowany na terenie rozległego parku krajobrazowego. W l. 1853-1864 pobudowano w pobliżu pałacu imponujący zespół reprezentacyjnych budynków gospodarczych o neogotyckich formach oraz w tzw. stylu normandzkim. Z tego okresu pochodzi również neogotycka kaplica - mauzoleum grobowe rodziny Taczanowskich. Pałac zbudowany w stylu klasycyzmu berlińskiego fasadą zwrócony jest ku zachodowi. Murowany, piętrowy, na piwnicach sklepionych odcinkowo, zwieńczony dwuspadowym dachem. Wzniesiony został na planie prostokąta, z aneksem od wschodu. Reprezentacyjne pomieszczenia w trakcie zachodnim, z holem na osi, do którego pierwotnie, od północny przylegał salon w stylu Ludwika XV, sąsiadujący z błękitnym salonikiem. Pd-wsch. narożny kredens połączony był z oficyną. Elewacje budynku z boniowanym tynkiem, artykułowane gzymsami podokiennymi i sztukatorskim fryzem międzykondygnacyjnym. Nad oknami roślinne dekoracje sztukatorskie. Od frontu pseudoryzalit poprzedzony gankiem kolumnowym, nakrytym balkonem z żeliwną balustradą z poł. XIX w. We wnętrzu holu zachowane drewniane kolumny, przyścienne pilastry i schody, zródło:
Pokaż więcej
Pokaż mniej
|
|||||||||||||||||||||||||
|
||