Przechowywany w kaliskim skarbcu kolegiackim zbiór zabytkowych szat liturgicznych należy do większych i ważniejszych w Polsce. Z tego olbrzymiego, liczącego ponad 400 obiektów zespołu, można jednorazowo prezentować zaledwie kilka tekstyliów. Najstarszym zabytkiem złotnictwa w tym zbiorze, uznawanym za skarb dziedzictwa narodowego, jest romańska patena zwana „kaliską”, ufundowana między 1193 a 1202 rokiem przez księcia wielkopolskiego i krakowskiego Mieszka III Starego dla klasztoru cystersów w Lądzie ...
Przechowywany w kaliskim skarbcu kolegiackim zbiór zabytkowych szat liturgicznych należy do większych i ważniejszych w Polsce. Z tego olbrzymiego, liczącego ponad 400 obiektów zespołu, można jednorazowo prezentować zaledwie kilka tekstyliów. Najstarszym zabytkiem złotnictwa w tym zbiorze, uznawanym za skarb dziedzictwa narodowego, jest romańska patena zwana „kaliską”, ufundowana między 1193 a 1202 rokiem przez księcia wielkopolskiego i krakowskiego Mieszka III Starego dla klasztoru cystersów w Lądzie (w gablocie najczęściej eksponowana jest kopia). Arcydziełem gotyckiej sztuki złotniczej jest kielich mszalny ofiarowany kolegiacie kaliskiej w 1363 r. przez króla Kazimierza III Wielkiego (w gablocie zwykle eksponowana kopia). Znajduje się tu także gotycki pacyfikał z 2 ćw. XIV w. o barokowej stopie z ok. poł. XVII w., późnogotycka monstrancja wykonana w warsztacie krakowskim w latach 1510-1515, barokowa monstrancja z ok. 1674 r., ufundowaną – jak głosi inskrypcja – dla Kartuzów w Gidlach, będącą dziełem złotnika gdańskiego, kielich ufundowany przez ks. Józefa Damiana Sadowskiego, kanonika kaliskiego i zarazem ostatniego prepozyta klasztoru benedyktynów w Kościelnej Wsi pod Kaliszem.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
|
|||||||||||||||||||||