Wzmianki o pierwszej przeprawie w tym miejscu pochodzą z XIV wieku. Przebiegała przez nią droga z Poznania do Środy Wielkopolskiej i dalej do Kalisza. Most ten nazywano Wielkim lub Łaciną. Ostatnia drewniana konstrukcja została zniszczona w 1771.
Odbudowę planowano kilkukrotnie: w 1840, 1881, 1889 i 1900. Każda z tych prób okazywała się jednak bezskuteczna. Przez cały ten okres most zastępowała przeprawa promowa.
W 1904 powstał pomysł na odbudowę przeprawy. Rozpisano wówczas przetarg. Budowa mostu według projektu Hugo Schultza rozpoczęła się we wrześniu 1911, a ukończono ją w maju 1913. Był to pięcioprzęsłowy, betonowy most ze środkowym, stalowym przęsłem. Wówczas to, pojawił się po raz pierwszy charakterystyczny łuk. Most ten dotrwał do września 1939, kiedy to został wysadzony przez wycofujące się Wojsko Polskie.
Po wojnie most został odbudowany (postawiono obiekt o konstrukcji podobnej do poprzedniej).