Jezioro otoczone jest lasem, duża część linii brzegowej to trzęsawiska praktycznie niedostępne. Powierzchnia 4,5 ha.
Nazwa jeziora została zaczerpnięta z legendy z czasów najazdów tatarskich:
"Jesienią 1656 r., gdy Tatarzy pozostający na polskim żołdzie najechali Prusy w ramach odwetowej wyprawy, jeden z czambułów plądrował okolice Ełku. Najeźdźcy z pojmanymi w jasyr ełczanami rozłożyli się obozem nad śródleśnym jeziorem. Radość z bogatej zdobyczy uczcili mocno zakrapianą wieczerzą. W ślad za uprowadzanymi mężami ruszyły ocalałe z pogromu ełczanki. Nocą odnalazły uśpiony obóz. Bez trudu uwolniły mężczyzn, a ci wycięli w pień tatarskich oprawców. Pamięć legendy przetrwała w nazwach wzgórz i śródleśnego malowniczego jeziora."
Inna wersja, bardziej łagodna głosi, że:"Tatarzy schwytali wtedy grupę mężczyzn w okolicy Ełku, przywiązali ich do swoich siodeł i wzięli w jasyr. Nad jeziorem zrobili postój. Żony schwytanych podążały za wojskiem. Nad jeziorem dołączyły do Tatarów, flirtowały z żołnierzami i piły z nimi ogromne ilości krupniku. Sztuczka się udała. Odurzeni Tatarzy zasnęli a kobiety mogły uwolnić swoich mężczyzn. Wtedy jezioro otrzymało swoją nazwę."