Pałac w Inwałdziezostał wybudowany na początku XIX wieku przez hrabiego Konstantego Bobrowskiego, na miejscu wcześniejszego, parterowego XVII-wiecznego dworu. W połowie XIX wieku przeszedł w ręce innej hrabiowskiej rodziny - Romerów, pozostając ich własnością do aż czasów II wojny światowej. Po jej wybuchu Niemcy zajęli pałac, zostawiając Romerom jedno skrzydło. Jednak kiedy hrabia odmówił podpisania volkslisty, został wywieziony do obozu koncentracyjnego w Dachau, a reszta rodziny musiała opuścić pałac. Po zakończeniu wojny majątek rozparcelowano, a pałac przydzielono Gminnej Spółdzielni Samopomoc Chłopska. Wówczas do części pomieszczeń pałacowych zakwaterowano rodzinę dawnego pałacowego ogrodnika. W latach 1947-1949 umieszczono w inwałdzkim pałacu szkołę rolniczą i szkołę traktorzystów. Następnie w 1959 r. pałac i otaczający go park przejęła Dyrekcja Okręgowa PKP w Krakowie, która organizowała w nim kolonie letnie dla dzieci kolejarzy.Od 1994 r. pałac był już niezamieszkały, ponieważ opuściła go rodzina pałacowego ogrodnika. W 1999 r. majątek stał się własnością prywatną, a po gruntownym remoncie został zasiedlony przez nowego właściciela. Obecnie dawny pałac Romerów jest niedostępny do zwiedzania. Pałac w Inwałdzie to budowla klasycystyczna położona w rozległym parku krajobrazowym. Jest to budynek murowany, dwukondygnacyjny założony na planie prostokąta. Posiada dwa ryzality boczne o ściętych narożach. Rozkład wnętrz w części środkowej jest dwutraktowy i symetryczny. Natomiast obie części boczne posiadają układ zmieniony. Z zewnątrz kondygnacje są zwieńczone gzymsami, a ściany parteru zdobi neorustyka. Ryzality środkowe są rozczłonkowane za pomocą pilastrów. Od strony ogrodu elewację budynku wyróżnia balkon podparty na czterech kolumnach.Obecnie jest to własność prywatna, niedostępna dla osób postronnych, żródło: