Śluzę usytuowano na krótkim przekopie zakola rzeki – śladem przekopu z XVI wieku. Wykonano ją jako murowaną z cegły klinkierowej o krawędziach wyłożonych ciosami granitowymi. Nad głową dolna śluzy wybudowano most stalowy w konstrukcji wysięgnikowo-klapowej (Mastenklappenbrücke)– most „podniesionych masztów” o znaczeniu lokalnym, został zniszczony w 1945 roku. Napełnianie i opróżnianie komory śluzy odbywa się poprzez kanał obiegowy, a otwieranie i zamykanie wrót posiada elektryczny i ręczny napęd. Długość śluzy to 74 m, szerokość 9,6 m, spad 2,46 cm. Śluzę wyposażono w dwie pary wrót wspornych. Konstrukcja wrót jest nitowana. Napełnianie i opróżnianie komory śluzy wykonywane jest krótkimi kanałami obiegowymi usytuowanymi w głowie górnej i dolnej. Zamknięcia kanałów obiegowych stanowią zasuwy rolkowe. Wrota wsporne i zamknięcia kanałów obiegowych uruchamiane są za pomocą mechanizmów napędzanych elektrycznie. Uszczelnienie wrót stanowią dębowe belki mocowane do stalowej konstrukcji wrót za pomocą śrub.