Kościół powstał w latach 1926-1929 na potrzeby, przeniesionej po zamachu majowym z Warszawy, Szkoły Podchorążych Piechoty. Do budowy wykorzystano łaźnię wojskową. W czasie II wojny światowej był wykorzystywany przez Niemców jako magazyn, a następnie szpital. Otwarty w czasach PRL (1960) i odremontowany (1966) przez wojsko, pełnił funkcję kościoła garnizonowego. Od 1999 roku obiekt jest kościołem wojskowo-cywilnym.