Cmentarz powstał na przełomie 1914 -1915 roku. Dzieli się ona na 3 części. W pierwszej części pochowani są żołnierze rosyjscy (278). W drugiej żołnierze niemieccy (79) i oficerowie. W trzeciej znajduje się mauzoleum. Prawdopodobnie leży tam syn właściciela majątku Talusy. Wszyscy pochowani tam żołnierze polegli w czasie walko o Ełk 14 lutego 1915 roku. Wtedy to ostatecznie Niemcy odbili miasto z rosyjskich rąk. Ci zajęli ówczesny Lyck po raz pierwszy 20 sierpnia 1914 roku. Niemcy po wygranej bitwie pod Tannenbergiem przeszli do kontrataku i w czasie tzw. tzw. pierwszej bitwy nad jeziorami
mazurskimi odbili większość utraconego wcześniej terytorium. 8 października 1914 roku Rosjanie po raz drugi zajęli Ełk. Po kilkunastu dniach ponownie zajęli go Niemcy, a potem znowu Rosjanie. Ostatecznie w lutym 1915 roku w czasie tzw. drugiej bitwy na jeziorach mazurskich Rosjanie zostali ostatecznie wyparci z Prus. Ełk w czasie tych walk został poważnie zniszczony, głównie na skutek rosyjskich bombardowań lotniczych. W gruzach legło 165 budynków, główny kościół ewangelicki i dworzec. Miejsce na którym znajduje się cmentarz usytuowane jest na wzgórzu, przez co miejscowi nazwali to miejsce „Górą Strażników”.