Pierwszy pomnik stał pierwotnie nieopodal kolegiaty św. Mikołaja. Pierwotnie na cokole znajdowała się podobizna cara Aleksandra II. Car nie przetrwał długo, bo już w roku powstania [1914] podczas wjazdu wojsk austriackich do Końskich zrzucono go z cokołu. Zaborcy wyrazili jednak zgodę, by na cokole ustawić popiersie Tadeusza Kościuszki [1917].
Do budowy pomnika wykorzystano stary cokół z pomnika Aleksandra II, zakrywając rosyjskie napisy żeliwnymi tablicami z symbolami nawiązującymi do insurekcji kościuszkowskiej. Pomnik stał tam aż do wybuchu II wojny światowej, kiedy to został schowany przed wojskami niemieckimi. Dopiero w latach 80. XX wieku władze miasta postawiły go w miejscu, w którym znajduje się dzisiaj (zbieg ul. Mieszka I i parku Miejskiego).