Klasztor Sióstr Pasterek i Dom dla przewlekle chorych, spalony w 1945 r., odbudowany tuż po zakończeniu wojny. Budynek główny dwupiętrowy, podpiwniczony, murowany z cegły licówki. Na II piętrze taras z ceglaną balustradą. Wejście przez parterowy ryzalit nakryty dachem dwuspadowym. W budynku tym znajdują się pomieszczenia administracji i pensjonariuszy. W szczycie wsch. wyodrębniona kaplica p.w. Chrystusa Dobrego Pasterza. W pn. ścianę prezbiterium wbudowana niska kolumna, której kształt i wykonanie wskazuje na wcześniejsze powstanie. Skromne witraże i wyposażenie wnętrza, współczesna
polichromia. W widłach naw zakrystia. Po obu stronach kaplicy skrzydła parterowe z tarasami, od pn.-wsch. ośmioboczna. dwukondygnacyjna wieża.

Dom mieszkalny Sióstr Pasterek z 1925 r. murowany z cegły licówki, dwupiętrowy z facjatami. Dachy dwuspadowe kryte płytkami. Przed domem stoi kapliczka słupowa.