Na przełomie XVI i XVII wieku świątynia służyła protestantom jako zbór kalwiński, a na początku XVIII kościółek strawił pożar. W 1745 wybudowano nowy, murowany kościół, który istnieje do dziś. Jego rozmiary są wyjątkowo duże, zważywszy na to, iż znajduje się w niewielkiej wiosce. Tuż przed II wojną światową świątynia była gruntownie remontowana, niestety w latach wojny okupant, a po wojnie oddziały UPA niszczyły budowlę. Dziś prezentuje się pięknie, jest odrestaurowana, a niedaleko kościoła znajduje się znacznie młodsza, bo XX-wieczna dzwonnica.
Historia kościoła na stronie