Dźwig osobowy znajduje się w budynku oddanym do eksploatacji w 1897 r. Z tego też czasu pochodzi winda osobowa, produkcji znanej w Niemczech firmy Carl Flohr z Berlina. Ściany szybu windowego wykonane są z cegły. Stropy pod oraz nad szybem wykonane są z żelbetu. Maszynownia usytuowana jest w piwnicy. Ściany maszynowni sąsiadują ze ścianą podszybia. Ponad szybem zlokalizowana jest kołownia z ogranicznikiem prędkości. Kołownia kabiny i przeciwwagi znajduje się w szybie. Koło zdawcze zawieszone jest na dwóch dwuteownikach osadzonych w ścianach szybu. Prowadnice kabiny windy wykonano z drewna dębowego, a prowadnice przeciwwagi wykonano z teownika stalowego. Prowadnice montowane są do ścian szybu.
Udźwig windy wg tabliczki znamionowej to 225 kg czyli 3 osoby... Powierzchnia kabiny wynosi około0,9 m2. Wysokość podnoszenia windy wynosi 10,24 m. Winda zatrzymywała się na trzech przystankach. Wysokość nadszybia to 4,1 m, a głębokość podszybia wynosi 3,5 m.
Kabina windy zachowana jest w stanie pierwotnym. Wyposażona jest w drzwi rozsuwane ze szkleniem zdobionym motywami secesyjnymi, składaną ławkę dla pasażerów oraz przyciskiem dzwonka alarmowego. Znajduje się w niej również tabliczka z nazwą producenta dźwigu. Kabina wyposażona jest w oświetlenie elektryczne. Na przystankach zachowano oryginalne stalowe drzwi przystankowe z bogatą metaloplastyką. Dźwig eksploatowany był do roku 1945, potem zdemontowano silnik wyciągarki. Większość elementów urządzenia zachowała się w stanie oryginalnym.