Pierwotnie był to zespół klasztorny paulinów (obecnie jezuitów). Został zbudowany w latach 1728-62 z fundacji biskupa Antoniego Fredry. Należy do najpiękniejszych i najcenniejszych zespołów architektonicznych na Podkarpaciu.
Późnobarokowy kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny jest budowlą bazylikową z transeptem, z fasadą ujętą dwiema wieżami nadbudowanymi w 1843 r. i z reprezentacyjnymi schodami. Kościół zachwyca rokokowym wystrojem wnętrza, bogatymi podziałami architektonicznymi i pięknie zdobionym prospektem organowym. Należy do najbardziej znanych sanktuariów w kraju, za sprawą liczącego cztery stulecia kultu Matki Bożej Starowiejskiej. Znajdujący się w głównym ołtarzu wizerunek ze scenami Zaśnięcia i Wniebowzięcia NMP jest wierną kopią cudownego obrazu z pocz. XVI w. (oryginał spalili nieznani sprawcy w 1968 r.). Wizerunek maryjny został w 1877 r. ukoronowany koroną papieską i rekoronowany przez prymasa Stefana Wyszyńskiego (1972), a sam kościół od 1927 r. nosi tytuł bazyliki mniejszej.
Przylegający do świątyni klasztor powstał w latach 1712-38, a w latach 1861-69 został przebudowany. Jest to budowla piętrowa, trzyskrzydłowa, z wirydarzem. Obecnie mieszczą się w nim seminarium duchowne, biblioteka z cennymi starodrukami oraz muzeum, które warto zobaczyć.
Za portalem polskaniezwykla.pl