Zajmuje całą długość i piętra skrzydła południowego. Powstała w latach 90-tych XVIII w. na polecenie księżnej Izabeli Lubomirskiej. dzięki iluzjonistycznej polichromii pokrywającej sufit i ściany wnętrze to ma charakter romantycznej ruiny przekształconej w altanę. tu znalazła miejsce kolekcja dzieł sztuki starożytnej.
Przed przebudową, jeszcze w latach 70-tych XVIII w. galeria nakryta była drewnianym polichromowanym stropem. Być może posiadała także okna wychodzące na dziedziniec środkowy. niemal wszystkie inwentarze określają to wnętrze mianem „galerya”. inwentarz z 1929 r. nazywa je galerią z rzeźbami, a przewodnik po zamku z 1933 r. - galerią rzeźb.

Za