Początkiem parafii w Miękiszu Nowym było wyłączenie w 1912 r. niezależnej ekspozytury z parafii w Leszkach. Samodzielna parafia powstała dopiero w 1928 roku. W 1896 r. w miejscowości wzniesiono tymczasową drewnianą kaplicę, która spaliła się w czasie I w. światowej. Nowy kościół powstał w latach 1918-1919 wg projektu przemyskiego arch. Kazimierza Osińskiego, konserwatora, muzealnika, wybitnego działacza społeczno-kulturalnego. Około 1919 r. wybudowano wg jego projektu towarzyszącą kościołowi dzwonnicę. Kościół nieorientowany, założony na osi pn.-pd. z lekkim odchyleniem na pn.-wsch. Korpus na planie krzyża greckiego, z kaplicami w bocznych ramionach; został poprzedzony niewielką kruchtą. Prezbiterium jest nieznacznie węższe od nawy i zakończone trójbocznie. Flankują go dwa pomieszczenia pomocnicze, a pomiędzy nimi na kaplicami wybudowano niewielkie przedsionki. Świątynia w Miękiszu jest kościołem o niedużych rozmiarach, nad którym dominuje dość masywna sygnaturka - o prostopadłościennym trzonie przekrytym wysokim, iglastym hełmem, wypłaszczonym u podstawy. Zrąb korpusu i prezbiterium jest jednakowej wysokości, a poszczególne części budowli różnicuje wysokość dachu. Najwyższy dach jest nad nawą - dwuspadowy, z przydachami. Niewiele niższe są dachy nad prezbiterium i kaplicami. Nad prezbiterium, w górnej części przełamany, dwuspadowy przechodzący w trójpołaciowy.W l. 2007-2009 wykonano remont świątyni (m.in. wymiana szalunków i pokrycia dachowego) i dzwonnicy oraz zagospodarowano otoczenie kościoła (m.in. nowe ogrodzenie).