Zamek w Szydłowie (woj. świętokrzyskie) w pocz. XV w. składał się z dwóch domów zamkowych, wieży ostatecznej obrony i bramy zamkowej w murze kurtynowym odgradzającym twierdzę od miasta. Od strony rzeki Ciekącej zamek chroniony był murem miejskim. Północny dom zamkowy wzniesiony został za czasów Kazimierza Wielkiego. Na jego fundamentach stoi dziś sala gimnastyczna. Dom południowy, który przetrwał do naszych czasów praktycznie w nieprzekształconej formie, przez wiele lat określany był mianem „sala rycerska”. Uważano, że zbudowano go w czasach Kazimierza Wielkiego.

W świetle najnowszych badań archeologicznych i architektonicznych przeprowadzonych przez Tomasza Olszackiego, wyłania nam się obiekt niezwykły. Jest to praktycznie jedyna, integralnie zachowana średniowieczna rezydencja królów polskich. Wzniesiono ją pod koniec XIV w. za panowania Władysława Jagiełły w stylu tzw. gotyku międzynarodowego (vel pięknego, miękkiego).

Rezydencje królewskie na przestrzeni lat były niszczone albo ulegały wielokrotnym przekształceniom, zacierającym ich pierwotny charakter. Tak stało się np. z gotyckim zamkiem wawelskim z którego z okresu średniowiecza zachował się tylko jeden narożnik. Pałac królewski w Szydłowie był budynkiem dwukondygnacyjnym, podzielonym na trzy części: wschodnią, zachodnią i południową (ryzalit). Przyziemie spełniało funkcje techniczne i magazynowe. Na szczególną uwagę zasługuje przyziemie części wschodniej, gdzie zachowały się dwa piece hypokaustyczne, ogrzewające ciepłym powietrzem znajdującą się w górnej kondygnacji „salę tronową”.

Za
--------------------------
Sala Rycerska (ruiny) - to dawny pałac królewski z około 1400 roku, wzniesiony z kamienia na planie prostokąta, piętrowy, o wymiarach 24,8 x 12,8 m. Na każdej kondygnacji były dwa pomieszczenia, w tym (na piętrze) sala z wnęką kominkową (od strony murów). Zachowały się ostrołukowe kamienne portale i kamienne oprawy okienne o bardzo wysokim poziomie artystycznym (podobne w Polsce można zobaczyć tylko na Wawelu).
/Petroniusz za Wikipedią/