Jednonawowy kościół ewangelicki został wzniesiony w początkach XVI wieku, następnie był rozbudowywany na przełomie XVI i XVII w. oraz w 1725 roku. Obecnie zachowały się mury zewnętrzne, trójprzęsłowe sklepienia sieciowe, wsparte na filarach przyściennych oraz szereg nagrobnych płyt renesansowych i barokowych (na podstawie m.in. informacji z Wikipedia.pl).
Podczas II wojny światowej budowla nie ucierpiała znacznie. Wybuch amunicji pod koniec 1945 r. tylko w niewielkim stopniu uszkodził dach i część okien. Dla osadników był obcym tworem religijnym, dlatego był systematycznie grabiony przez szabrowników i dewastowany. Do początku lat 50-tych XX w. wieżę kościelną wykorzystywano okresowo jako punkt obserwacyjny na potrzeby zabezpieczenia pożarowego okolicznych lasów. Zaniedbany i ograbiony stopniowo niszczał do 2012 r., kiedy to dzięki inicjatywie władz samorządowych przy wsparciu unijnym odbudowano go częściowo zabezpieczając przed całkowitym zniszczeniem. Obecnie pełni funkcję sali koncertowej oraz miejsca uroczystych spotkań i ważnych uroczystości. W nawie poprzecznej ulokowano kaplicę przedpogrzebową.[ws]