Wpisane do rejestru zabytków na podstawie A/4961/1-2 z dnia 02 marca 2011 r.
Budynek kotłowni/piecowni wzniesiony w latach 1916-1917.
Styl - wczesny modernizm z elementami ekspresjonizmu i historyzmu (neogotyk, neoromanizm).
Budynek konstrukcji murowanej z częściowo masywnymi stropami, na kamiennym cokole, licowany cegłą klinkierową, na rzucie litery „L”, w zasadniczej części jednoprzestrzenny. Bryła trójelementowa, rozczłonkowana, złożona z zestawionych masywów trzonu oraz przyległych od strony wschodniej i zachodniej pod kątem prostym nierównej wielkości skrzydeł. Centralna część obiektu nakryta jest dachem mansardowym z dwoma typami lukarn: masywnymi, krytymi dachami beczkowymi w układzie poprzecznym oraz wąskimi, szczelinowymi, konstrukcji drewnianej. Skrzydło zachodnie zwieńczone wysokim dachem czterospadowym z kalenicą i dużymi lukarnami o formie jak w partii trzonu, skrzydło zachodnie nakryte wysokim dachem dwuspadowym.
Od południowego zachodu obiekt zwarty z budynkiem wieży amoniakalnej, wzniesionej równocześnie z budynkiem kotłowni/piecowni. Budynek konstrukcji murowanej, na wysokim kamiennym cokole, licowany cegłą klinkierową, na rzucie prostokąta zbliżonego do kwadratu. Budowla ośmiokondygnacyjna z użytkowym poddaszem, nakryta wysokim, trójspadowym dachem mansardowym z masywnym kominem i facjatami. Wieża amoniakalna od strony północnej zwarta z budynkiem piecowni/kotłowni; od wschodu z niskim przedsionkiem; od zachodu z jednokondygnacyjnym budynkiem gospodarczo-magazynowym.
Źródło:
GEZ
(Iras-Legzol)