A pamiętacie jak jak świeciła lampa nad pomostem? Niekiedy stosowane były niebieskie żarówki, a niekiedy klosz był do połowy zasłonięty i świecił jak półksiężyc. Bardzo lubiłem asystować motorniczemu podczas jego pracy i często, choć zabraniał tego napis na mosiężnej tabliczce, wdawałem się w rozmowę z motorniczym.

Zapach konduktorki, czyli tej skórzanej torby wysrebrzonej od monet... A rzemienie rzeczywiście pamiętam, ale te taśmy parciane jako (chyba) późniejsze też.

Pamiętam też, że przycisk piasecznicy znajdował się pod prawą nogą motorniczego ( obok przycisku dzwonka). .A stołek- czy pamiętacie jaki stołek miał motorniczy? Innymi słowy, na jakim siedzeniu siedział motorniczy? Pytanie dla młodszych.

Wyobraźcie sobie sprzątanie z piachu tej desko-ryflowanej podłogi w tamtych czasach. Oczywiście miotełką, nie odkurzaczem!

Tyle, że na jednej nóżce- w podłodze pomostu był otwór w którym mocowało się to " siedzenie", przypominające siodełko roweru. Naturalnie sprzęt był przenośny, i to kilkanaście razy w ciągu służby, he.

To była wiosna 1961 roku. Moja Mama wówczas wysportowana dziewczyna postanowiła dogonić tramwaj i wskoczyć w biegu. Odcinek Nowowiejskiej pomiędzy dawną Wieczorka i Barlickiego. Jak pomyslała tak zrobiła choć jak w takich wypadkach bywa popełniła błąd. Wskoczyła do pierwszego wozu starego LH na tylną platformę. Udało się. Jednak torba z pieniędzmi zakleszczyła sie pomiędzy ścianką wozu a uchwytem. Mama zaczęła szarpać się z torbą i puściła się uchwytu. Spadła ze stopnia, odbił ją pierwszy wóz i drugi ale zahaczyło ją coś i wciągnęlo pod drugi wagon. Dzięki Bogu pomiedzy koła. Wóz przeciągnął ja 8-10 metrów raniąc mocno. Tramwaj stanął, zbiegli się ludzie i kto wie ile by to trwało gdyby nie wracające wojsko do jednostki. Zatrzymali sie wysypali z ciężarówek i podnieśli drugi wóz składu na tyle, że Mamę wyciągnęli. Do dziś nosi blizny po owym skoku.