Pałac Habsburgów powstał w 1838 roku według projektu Josepha Kornhäusela jako pałacyk myśliwski. Pałac na rzucie odwróconej litery T, jest usytuowany na miejscu zamku dolnego, na wschodnim stoku wzgórza i jest zwrócony fasadą w stronę miasta. Rezydencja Habsburgów jest murowana z cegły i dwupiętrowa, a w części środkowej trójkondygnacyjna. Część środkową pałacu charakteryzuje palladiańska kompozycja serliany; łuk, który jest flankowany po bokach płaskimi gzymsami i zwieńczony trójkątnym przyczółkiem. Została ona objęta dwoma piętrowymi skrzydłami z symetrycznie rozmieszczonymi sieniami. Przy jego budowie wykorzystano pozostałości dwóch baszt obronnych mieszczących się w skrzydłach południowym i północnym (tzw. basteja). W XIX wieku dobudowano skrzydła boczne; południowe usytuowane jest prostopadle, a północne równolegle do głównej części budynku [wiki]