Badacze dziejów Gdańska z reguły byli zgodni,że rejon poszukiwań budynku Szkoły Fechtunku lokalizować należy w sąsiedztwie Baszty Narożnej,czyli w pobliżu dzisiejszych ulic Podwale Przedmiejskie i Bogusławskiego.Podstawowe informacje dotyczące kontekstu urbanistycznego i kształtu architektonicznego Szkoły Fechtunku w połowie XVII wieku zawiera sztych wykonany na zlecenie Rady Miejskiej, zapewne przez Piotra Willera w latach 1661-1664,jako ilustracja do Kroniki Gdańska Rajnolda Curickego, wydanej w 1687 roku. Rysownik, by uzyskać zamierzony efekt artystyczny i dokumentacyjny, wspiął się na koronę wału w rejonie Bastionu Karowego, czyli na wysokość około12 metrów ponad poziom ulicy. W celu pełniejszego zaprezentowania wybranego motywu wykonywał swą pracę etapami, z co najmniej dwóch punktów widokowych. Pierwszy, zlokalizowany w części północnej, pozwolił na dokładne odwzorowanie architektury w pierzei wschodniej ulicy Ander Reitbahn (dziś ulica Bogusławskiego); drugi, umieszczony kilkadziesiąt metrów dalej w kierunku południowym, umożliwił szersze spojrzenie na elewację południową Dworu Miejskiego oraz przy-najmniej fragmentaryczne narysowanie narożnika i pierzei północnej ulicy Vorstädtischer Graben(dziś ulica Podwale Przedmiejskie)13. Taki sposób rysowania spowodował „rozejście się” kierunków perspektywy, lecz jak wykazuje porównanie z wiarygodnymi planami tego fragmentu miasta, nie miało to istotnego wpływu na wartość dokumentacyjną rysunku. Przedstawia on w sposób precyzyjny i z uwzględnieniem wielu nawet drobnych szczegółów rejon południowo-zachodniego narożnika Głównego Miasta. Autor zarejestrował nie tylko najważniejsze średniowieczne elementy architektury obronnej, jak Basztę Narożną, Basztę Schulza i okrągłą basztę muru niskiego, ale także zabudowę Dworu Miejskiego – efekt przebudowy murów obronnych zrealizowany przez J. Strakowskiego w 1619 roku oraz zabudowę użytkową i gospodarczą przylegającą do murów miejskich. Dokładność rysunku potwierdzają szczegółowe porównania z innymi znanymi z przekazów ikonograficznych i po części zachowanymi do dzisiaj elementami historycznej architektury. Analizując przedstawione na sztychu otoczenie Szkoły Fechtunku możemy stwierdzić, że pomiędzy południową linią fortyfikacji średniowiecznych, a interesującym nas obiektem występowała zabudowa o charakterze mieszkalnym i gospodarczym. Jej duża intensywność i wzajemne relacje przestrzenne pozwalają na odsunięcie obszaru poszukiwań reliktów architektonicznych Szkoły Fechtunku od południowej pierzei murów co najmniej do linii drogi wewnętrznej pokrywającej się z przebiegiem dawnej grobli. (źródło: Marcin Gawlicki "Architektoniczne relikty gdańskiej Szkoły Fechtunku" Wiadomości Konserwatorskie 19/2006 )