Murowana kaplica Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Domaniewicach została wzniesiona w latach 1631-33 z fundacji krakowskich kupców, braci Wojciecha-Alberta i Jakuba Celestów.
Konsekrował ją 15 października 1633 r. arcybiskup gnieźnieński Jan Wężyk, Prymas Polski.
Wczesnobarokowa, jednonawowa budowla zbudowana jest na planie prostokąta i przykryta owoidalną kopułą.
W jej wnętrzu zachowały się: ambona i ołtarze w stylu rokokowym (jeden z rzeźbą „Pan Jezus biczowany u słupa”, drugi – z obrazem „Porcjuncula”), odrestaurowany współcześnie prospekt organowy w kształcie orła w koronie z rozpostartymi skrzydłami, pochodzący z ok. 1759 r. oraz dzwon ze spiżu odlany w 1628 roku.
Na zachodnim Mazowszu domaniewicka kaplica jest najstarszym miejscem kultu Matki Bożej. W 1975 r. z woli Prymasa Polski kardynała Stefana Wyszyńskiego , kaplica została uznana za sanktuarium Matki Bożej Domaniewickiej Pocieszycielki Strapionych.
W ołtarzu głównym znajduje się łaskami słynący obraz Matki Bożej Domaniewickiej, koronowany 8 września 2000 r. pod tytułem „Matki Bożej Pocieszycielki Strapionych i Matki Pięknej Miłości”. Koronacji dokonali nuncjusz apostolski abp Józef Kowalczyk i bp Alojzy Orszulik.
Przy kaplicy znajduje się kruchta dobudowana w 1795 r.
Przy sanktuarium znajduje się plac pielgrzymkowy, na którym stoi pomnik kardynała Stefana Wyszyńskiego.
Za