W 1766 r. kapitan Goldschmidt von Goldenberg nabył Wigancice wraz z Wyszkowem (który wówczas składał się z dwóch wiosek Neugersdorf i Maxdorf. W 1767 r. wybudował przy starej drodze zwanej Heu Strasse (z Strzegomic do Zawidowa) nową wioskę Friedreich, która była majątkiem zależnym od Wigancic. Adolph Ferdinand von Runckel, który w 1778 r. nabył Wigancice wraz ze wszystkimi powiązanymi osadami, sprzedał je w 1783 r. panom von Einsiedel z Rybarzowic. W 1832 r. Gottfryd von Metzig wraz z braćmi Bischoff nabył Wigancice. Von Metzig, zmarły w 1855 r., był ostatnim dziedzicznym, feudalnym i dworskim panem Wigancic. W wyniku podziału Górnych Łużyc i cesji Víski (Dörfel, dziś część Višňovej) do Czech Wigancice stały się w 1848 r. najbardziej wysuniętą na wschód wsią w Królestwie Saksonii. Po zniesieniu jurysdykcji sądu patrymonialnego powstały niezależne wsie Wigancice, Wolanów, i Wyszków, które w 1872 r., weszły w skład gminy Wigancice. W Wolanowie znajdowała się cegielnia, majątek (Gut) oraz grodzone pastwiska gdzie wypasano owce ("auf dem Schaaf Guth"). Po wojnie Wolanów otoczony z dwóch stron granicą nie rozwijał się osiągając maksymalnie 17 mieszkańców. Obecnie ma status osady (bez sołtysa).

(moose)