Publiczny dom modlitwy (koniec XIX wieku) znajdujący się w Będzinie w podziemiach kamienicy przy ulicy Potockiego 3.
-------------------------
Synagoga ta, ważny zabytek Będzina, założona została pod koniec XIX wieku z inicjatywy bogatego kupca Jakuba Chila Winera. Jako jedyna w Będzinie, oprócz domu modlitwy w Bramie Cukermana przy ulicy Kołłątaja, przetrwała czasy II wojny światowej bez żadnych zniszczeń i uszkodzeń. Około 1920 r. namalowano polichromie o motywach nawiązujących do idei syjonistycznych. Przedstawiają one m.in. grób Absaloma, grób Racheli, a także symbole religijne – balsaminkę, świecę hawdalową, menorę. Na stropie namalowano wizerunek dwunastu plemion Izraela. Na ścianach widnieją także znaki zodiaku, prawie wszystkie zachowane. Od czasów zakończenia wojny główna sala modlitewna została podzielona ścianką na dwa odrębne pomieszczenia, w których znajdował się skład węgla oraz komórki lokatorskie. Zapomniany dom modlitwy odkrył w lipcu 2004 r. Adam Szydłowski, działacz na rzecz przywrócenia pamięci o społeczności żydowskiej w Będzinie.
W 2006 r. dzięki funduszom władz miasta odnowiono bramę wejściową. W 2007 r. synagoga została zamknięta ponieważ z sufitu zaczęła odpadać polichromia. W tym samym roku obiekt został wpisany do rejestru zabytków.
Po trwającym pięć lat remoncie konserwatorskim, który kosztował ponad 120 tys. zł, synagoga została otwarta z początkiem 2012 r. Odrestaurowano polichromie i zabezpieczono obiekt przed wilgocią. Od kwietnia 2012 r. dom modlitwy jest obiektem należącym do Muzeum Zagłębia w Będzinie.