Pierwsze łazienki w dolnej części uzdrowiska Stary Zdrój, wzniesione z drewna i cegły, nakryte ceramiczną dachówką, uruchomiono latem 1796 roku. Znajdowały się przy źródle Fryderyka (Friedrichsquelle) skąd czerpano do nich wodę. W łazienkach było 12 przestronnych kabin kąpielowych (wg różnych źródeł albo w innym czasie - 8) a w każdej z nich: dwie wanny wpuszczone w podłogę, kominek, stół, krzesło i termometr. Kuracjusze mogli korzystać tu z kąpieli zimnych lub ciepłych. W łazienkach czynnych od 5 rano do południa koszt kąpieli wynosił: 4 srebrne grosze (rok 1754), 5 srebrnych groszy (1764) i 6 srebrnych groszy (1804). Kąpiele poranne brano w godzinach od 6 do 10 a popołudniowe od godz. 16 do wieczora. Pierwsza kąpiel powinna trwać 10 minut, następnie należało ją wydłużać do godziny. Cała kuracja składała się z 28-36 kąpieli.
Obecnie w miejscu gdzie stały stare łazienki znajduje się teren ZRB Kontra.
(Za Łuczyński R., "Stary Zdrój. Dobra rycerskie. Dwór. Uzdrowisko"; Nowa Kronika Wałbrzyska tom 3; Fundacja Museion; Wałbrzych 2015)
/Petroniusz/