Dwór o wysokim polskim łamanym dachu, wzniesiony został w połowie XVIII w. przez starostę kcyńskiego Andrzeja Mielżyńskiego. Dwa obszerne parterowe alkierze odbudowane zostały okołom 1920 roku przy okazji przebudowy dokonanej przez architekta Stanisława Mieczkowskiego dla ówczesnego właściciela Władysława Sczanieckiego. W fasadzie głównej znajduje się ryzalit z wystawką zwieńczoną łukowatym, falistym szczytem i ujęty spływami. Drzwi wejściowe flankowane dwiema półkolumnami. Władysław Sczaniecki postanowił powiększyć swoją siedzibę. Około 1920 r. dwór został przebudowany i rozbudowany według projektu poznańskiego architekta Stanisława Mieczkowskiego. Powstały wtedy m.in. dwa parterowe alkierze.