Pałac w Rusinowej otoczony rozległym reprezantacyjnym parkiem należał kolejno do Czettritzów, Zedlitzów, Kraußów i Buttlerów. Po pożarze w 1720 r. został odbudowany w ciągu 10 lat. 21.07.1762 r. pałac był ostrzeliwany przez Prusaków, o czym przypominały tabliczka pamiątkowa i trzy żelazne kule armatnie tkwiące w murach pałacu . W 1888 r. Egmont Tielsch (właściciel m.in. fabryki porcelany na Starym Zdroju - późniejszej Porcelany "Wałbrzych") zakupił od Oskara von Buttlera pałac wraz z 592 hektarowym majątkiem ziemskim i przebudował oraz powiększył pałac o jedno skrzydło w latach 1907-1908. W 1904 r. Tielsch otrzymał tytuł szlachecki i nazywał się odtąd von Tielsch-Reussendorf, a pałac w Rusinowej nazywano przed wojną potocznie Tielsch-Schloss. Po śmierci Egmonta von Tielscha w 1930 r. majątkiem zarządzał do 1945 r. jego syn Herbert.

W 1945 roku majątek przejęła Armia Czerwona. Władzom polskim posiadłość z pałacem przekazano dopiero pod koniec 1946 roku. Rok później w rezydencji uruchomiono Szkołę Przysposobienia Przemysłowego nr 8, która miała prowadzić nauczanie zawodowe wśród junaków pochodzenia chłopskiego. W zabudowaniach popałacowych funkcjonowało od lat 60. Technikum Budowlane (Szkoła Rzemiosł Budowlanych) z ZSZ, które miało tu też swój internat. Po likwidacji szkoły zabudowania wykorzystywano na dom dziecka, a następnie na Państwowe Pogotowie Opiekuńcze wraz ze Szkołą Podstawową Specjalną, które funkcjonowało tu do 2002 r. W roku 2004 obiekt został sprzedany przez miasto i jest w prywatnych rękach. Obiekt jest "w ciągłej renowacji".

Obiekt wpisany do rejestru zabytków jako zabytek nieruchomy dnia 1977-08-22, wykaz dokumentów: 670/WŁ z 1977-08-22; brak numeru z 1995-01-03; 686/670/Wł z 2006-01-18

Z części parku pałacowego wydzielono w latach 80. teren gdzie zbudowano basen Ośrodka Sportu i Rekreacji, zlikwidowany w 2014 r.

ragnar i Arek354, uzup. moose