Obóz pracy dla Żydów istniał w okresie od marca/kwietnia (lub października) 1940 r. do marca/kwietnia 1944 r. Więźniowie pracowali dla firm Krupp, Plüschke u. Grosser; Wehrmachtu (zbrojownia), Brandt, Huebsch, Koschyk, Misch, Moll, Schulz, Wirk i w żwirowni. Obóz pracy dla Żydówek istniał w okresie od września (lub marca) 1940 r. do sierpnia 1943 r. Kobiety wykonywały prace kuchenne i porządkowe w obozie. Obozy miały nr 3124 i 3125. Inne rejestry obozów hitlerowskich wskazują istnienie na Maślicach ...
Obóz pracy dla Żydów istniał w okresie od marca/kwietnia (lub października) 1940 r. do marca/kwietnia 1944 r. Więźniowie pracowali dla firm Krupp, Plüschke u. Grosser; Wehrmachtu (zbrojownia), Brandt, Huebsch, Koschyk, Misch, Moll, Schulz, Wirk i w żwirowni. Obóz pracy dla Żydówek istniał w okresie od września (lub marca) 1940 r. do sierpnia 1943 r. Kobiety wykonywały prace kuchenne i porządkowe w obozie. Obozy miały nr 3124 i 3125. Inne rejestry obozów hitlerowskich wskazują istnienie na Maślicach także obozu dla cywilów (Ziwilarbeitslager, prawdopodobnie polskich robotników przymusowych) oraz obozu dla jeńców ze wschodu (Osten-Einsatz, Ausgangpunkt, wg niektórych informacji na 350-500 osób). W obozie męskim ulokowanym w dawnej tkalni (a wcześniej cegielni-żwirowni) przebywało ok 1500 Żydów (wspomnienia Altera Wienera, wg stanu w grudniu 1942 r.). Warunki były złe, ale więźniowie nie byli traktowani brutalnie. Więźniowie pracowali głównie w zbrojowni na Maślicach do której zwożono ze wszystkich frontów zdobyte uzbrojenie artyleryjskie do analizy. Żydowscy więźniowie pracowali na bocznicy kolejowej rozładowując wagony z przywożonym uzbrojeniem, po czym naprawiano je, czyszczono i przechowywano w magazynach. Magazyny miały części podziemne o czym wspominają więźniowie - Alter Wiener i Karl Littner, który od 1940 do 1942 r. budował podziemne kanały odwadniające tereny gdzie ustawiane były kolejne budynki fabryki. W lipcu 1943 r. część fabryki tekstylnej została przystosowana do produkcji uzbrojenia i amunicji w której pracowali jeńcy. W pozostałej części nadal funkcjonowały zakłady tekstylne, gdzie pracowały głównie Niemki. Alter Wiener wspomina że pomimo zakazów i groźby śmiercią codziennie dokarmiała go Niemka zatrudniona w tkalni. Obóz rozwiązano w kwietniu 1944 r., a więźniów przeniesiono do innych obozów (Alter Wiener trafił do obozu na Klecinie). Powojenne losy zabudowań dawnej tkalni nie są znane. (moose za: Alter Wiener (2007): From a Name to a Number - a Holocaust's Survivor's Autobiography, AuthorHouse, Bloomigton oraz Karl Littner (2011): Life Hanging on a Spiders Web - From Auschwitz-Zasole to Gussen II, Books On Demand, Norderstedt.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
5
/
