Pałac Grodzickich w Psarskich (powiat śremski) to obecnie Dom Pomocy Społecznej. Wcześniej (na pewno w roku 1957) był to ośrodek kolonijny. Na stronie internetowej czytamy, że "pałac, w którym znajduje się siedziba Domu Pomocy Społecznej, został zbudowany na początku XIX w. przez rodzinę Platerów. Około roku 1867 rozbudował go Antoni Raczyński w stylu gotyku angielskiego. Kolejnej przebudowy dokonał Bronisław Grodzicki ok. 1900 r. W późniejszym czasie właścicielami pałacu byli: Antoni von Grave (1903-1906), Cezary Broel Plater (1906-1912), Jan Szołdrski (1012-1932), Ewelina Zaleska (1932-1939). W czasie trwania II wojny światowej budynek został zajęty przez Niemców a po wojnie został przejęty przez Skarb Państwa. W 1969 r. pałac przeznaczono na Dom Pomocy Społecznej. Ostatnie przebudowy miały miejsce w latach 70. i 80. XX w. w celu poprawienia warunków bytowych jego mieszkańców." Tam też znajduje się więcej informacji o współczesnej historii Domu Pomocy Społecznej.
Jako ciekawostkę należy przytoczyć słowa z publikacji "Dwory Polskie w Wielkim Księstwie Poznańskiem", nakładem L. Durczykiewicza w Czempiniu, Poznań, 1912: "Własność hrabiego Cezara Broel-Platera, nabyta drogą kupna od barona Graevego z Borku. Psarskie ma być ową wsią, którą pod nazwą 'Psurowo', wraz z Jaszkowem przekazał Chwalimierz, syn Jana, testamentem kościołowi poznańskiemu. W roku 1279 odłączył Przemysław II Psarskie, własność Borka, syna Wojsława, od kasztelanii i opola śremskiego a przyłączył je do opola Drzonek. W roku 1381 Józef z Grodziska darował Psarskie Zemce de Langmyl. Roku 1580 posiadali je Wojciech Sokołowski w jednej a Bartłomiej i Stanisław Psarscy w drugiej części; około roku 1793 należało Psarskie do Eustachego Wierusz Kowalskiego, później do Pauliny Platerowej, w nowszych czasach do Antoniego Raczyńskiego, a przy końcu 19. wieku do Władysława Grodzickiego. Pałac w pięknym parku nad odnogą Warty położony, wybudowany został przed mniej więcej 100 laty; - około roku 1900 przebudowali i odnowili go Grodziccy".
/Petroniusz/