MENU
Most na Wiśle w Opaleniu.

Dodał: Przemek (NR)° - Data: 2019-08-29 17:31:18 - Odsłon: 1200
Rok 1910


Most w Opaleniu – nieistniejący w pierwotnym miejscu most drogowo-kolejowy (o 10 przęsłach), w Opaleniu, na dolnej Wiśle. Został zbudowany przez Niemców w latach 1905–1909, w ciągu trasy strategicznej linii kolejowej (linia kolejowa Myślice – Szlachta), którą Niemcy zamierzali rozbudować do rozmiarów magistrali. Linia ta miała wspierać logistycznie istniejące już połączenie (Berlin – Piła – Chojnice – Tczew – Królewiec) i służyć przede wszystkim do szybkiego przerzutu wojsk i materiału wojennego na wschód.
Linię kolejową otwarto 1 września 1909. Most był konstrukcji kamienno-metalowej, jego przęsła odwoływały się do klasycznych wzorców architektury militarnej. Do I wojny światowej most służył głównie ruchowi lokalnemu. Po wybuchu wojny linia zyskała znaczenie strategiczne i rozpoczęła się jej rozbudowa. Prace przerwano w 1918. Upadek cesarskich Niemiec zniweczył plany pruskiej ekspansji. W 1920 most przecięły granice państwowe. Początkowo podzieliła most na pół, środkiem koryta Wisły. Jednak ostatecznie, 12 sierpnia 1920, Rada Ambasadorów (podejmując decyzję w sprawie przynależności państwowej Powiśla) przekazała most wraz z fundamentami filarów i przyczółków (włącznie z tymi, które znajdują się na prawym brzegu Wisły) w całości Polsce. Umowa o ruchu tranzytowym, zawarta między Polską a Niemcami w kwietniu 1921, nie przewidywała prowadzenia tu kolejowego ruchu tranzytowego. Dlatego most służył tylko lokalnym pieszym, wozom konnym i rzadkim samochodom. Olbrzymi most w Opaleniu (ponad kilometr długości) znalazł się na terenie Polski (w województwie pomorskim), jednak okazał się niepotrzebny, gdyż prowadził w teren odcięty po 800 metrach (po wschodniej stronie Wisły) granicą od reszty Polski.

Z powodu dużych potrzeb inwestycyjnych II Rzeczypospolitej postanowiono go wykorzystać. W Toruniu (który został stolicą ówczesnego województwa pomorskiego) od dawna domagano się drugiej, nowoczesnej przeprawy przez Wisłę. W 1927 zapadła decyzja o przenosinach. Został w latach 1928-1929 zdemontowany i ze względu na wielki kryzys, na nowo wykorzystany dopiero w 1934, w dwóch miejscach:

w Toruniu jako most drogowy im. Józefa Piłsudskiego – większa część konstrukcji z Opalenia.
w Koninie jako most drogowy im. Marszałka Józefa Piłsudskiego, na zalewie Warty (kanał Ulgi) – mniejsza część konstrukcji z Opalenia

Przeniesiono oczywiście tylko konstrukcje żelazne, a filary w obu nowych lokalizacjach wybudowano ponownie.

Podczas II wojny światowej most został przez Niemców prowizorycznie odbudowany (drewniana konstrukcja). Po wojnie przewozy pasażerskie odbywały się jeszcze do połowy lat 50. na trasie (Smętowo Graniczne – Opalenie). Doktryna militarna ZSRR przewidywała, w przypadku konfliktu z NATO, w miejscu starego mostu przerzucenie mostu składanego.
Długość 1058 m, wysokość mostu nad taflą rzeki 25,6 m.
Za

  • /foto/10257/10257849m.jpg
    1906 - 1907
  • /foto/8464/8464479m.jpg
    1909
  • /foto/9161/9161471m.jpg
    1909
  • /foto/8024/8024025m.jpg
    1910 - 1915
  • /foto/10830/10830144m.jpg
    1910 - 1915
  • /foto/8024/8024026m.jpg
    1925 - 1927
  • /foto/9516/9516906m.jpg
    1928 - 1929
  • /foto/9516/9516908m.jpg
    1928 - 1929
  • /foto/9516/9516930m.jpg
    1928 - 1929
  • /foto/9516/9516916m.jpg
    1955

Aukcje internetowe

Poprzednie: Dworzec kolejowy Stróże Strona Główna Następne: Centrum Szkolenia Artylerii i Uzbrojenia im. gen. Józefa Bema - komenda poligonu