Amfiteatr na Wyspie nad południowym stawem w Łazienkach wybudowano w latach 1790–1791 według projektu Jana Chrystiana Kamsetzera, w miejscu wcześniejszej konstrukcji drewnianej. Widownia na 1000 osób oddzielona jest kanałem od ulokowanej na wyspie sceny. Składa się z położonego nad wodą parteru z lożą królewską i półkolistego amfiteatru, wznoszącego się ku górze kamiennymi stopniami z miejscami dla widzów. Na górnym parapecie amfiteatru ustawiono szesnaście posągów sławnych dramatopisarzy dłuta Tommaso Righiego według rysunków André Lebruna. Funkcję sceny królewskiej amfiteatr pełnił tylko pięć lat, do rozbiorów, a w 1817 roku wraz z Łazienkami przeszedł w ręce cara Rosji. Od 1822 roku odbywały się w nim latem przedstawienia teatru publicznego, z biegiem lat coraz rzadsze. W latach 1920–1927 cenny obiekt wyremontowano. Bardzo zniszczone posągi dramatopisarzy zostały usunięte i zastąpione kopiami ośmiu z nich. Amfiteatr na Wyspie jest jednym z najciekawszych zabytków XVIII-wiecznej architektury teatralnej w skali światowej.